Czemu Mnie szukaliście? Czy nie wiedzieliście, że powinienem być w tym, co należy do mego Ojca?
Rodzice
Rodzice Jezusa chodzili co roku do Jeruzalem na Święto Paschy. Gdy miał lat dwanaście, udali się tam zwyczajem świątecznym. Kiedy wracali po skończonych uroczystościach, został młody Jezus w Jerozolimie, a tego nie zauważyli Jego Rodzice. Przypuszczając, że jest wśród pątników, uszli dzień drogi i szukali Go między krewnymi i znajomymi. Gdy Go nie znaleźli, wrócili do Jeruzalem, szukając Go. Dopiero po trzech dniach odnaleźli Go w świątyni, gdzie siedział między nauczycielami, przysłuchiwał się im i zadawał pytania. Wszyscy zaś, którzy Go słuchali, byli zdumieni bystrością Jego umysłu i odpowiedziami. Na ten widok zdziwili się bardzo, a Jego Matka rzekła do Niego: «Synu, czemu nam to uczyniłeś? Oto ojciec Twój i ja z bólem serca szukaliśmy Ciebie». Lecz on im odpowiedział: «Czemu Mnie szukaliście? Czy nie wiedzieliście, że powinienem być w tym, co należy do mego Ojca?» Oni jednak nie zrozumieli tego, co im powiedział. Potem poszedł z nimi i wrócił do Nazaretu; i był im poddany. A Matka Jego chowała wiernie wszystkie te sprawy w swym sercu. Jezus zaś czynił postępy w mądrości, w latach i w łasce u Boga i u ludzi.
Dziś obchodzimy dzień Świętej Rodziny. Bóg dał nam ją za wzór, jak ma wyglądać prawdziwa najmniejsza wspólnota zwana rodziną.
Pan Bóg, stwarzając człowieka – kobietę i mężczyznę, pragnął, aby stworzyli rodzinę, mieli dzieci i wszyscy bez wyjątku obdarzali się tym samym uczuciem – miłością.
Mama, tata, dziadkowie, brat, siostra i ja – wszyscy tworzymy rodzinę. Dobrze jest ich mieć bardzo blisko obok siebie każdego dnia. Docenia się to wtedy, gdy kogoś z nich zabraknie.
Pan Jezus przyszedł na świat również w RODZINIE. Przez to pokazał nam, jak ważna jest rola rodziców – zakochanych w sobie kobiecie i mężczyźnie, którzy z miłością wychowują dzieci, troszczą się o ich byt i przekazują wiarę. To rodzice pokazują nam, jak należy sobie okazywać miłość i dbać nawzajem o siebie do końca życia.
Dziś jest ten dzień, aby podziękować rodzicom, że nas wychowują, są zawsze koło nas, zwłaszcza wtedy, gdy tego potrzebujemy, a nade wszystko, że zawsze nam pomagają i są z nami w tych łatwych, ale również w trudnych chwilach.
Pozostaw odpowiedź