Słowa

Piątek, 4 Niedziela Wielkanocna, rok I, Dz 13,26-33

Kiedy Paweł przybył do Antiochii Pizydyjskiej, przemówił w synagodze: „Bracia, synowie rodu Abrahama i ci spośród was, którzy się boją Boga! Nam została przekazana nauka o tym zbawieniu, bo mieszkańcy Jerozolimy i ich przełożeni nie uznali Jezusa i potępiając Go wypełnili głosy Proroków, odczytywane co szabat. Chociaż nie znaleźli w Nim żadnej winy zasługującej na śmierć, zażądali od Piłata, aby Go stracił. A gdy wykonali wszystko, co o Nim było napisane, zdjęli Go z krzyża i złożyli w grobie. Ale Bóg wskrzesił Go z martwych, a On ukazywał się przez wiele dni tym, którzy z Nim razem poszli z Galilei do Jerozolimy, a teraz dają świadectwo o Nim przed ludem. My właśnie głosimy wam Dobrą Nowinę co do obietnicy danej ojcom: że Bóg spełnił ją wobec nas jako ich dzieci, wskrzesiwszy Jezusa. Tak też jest napisane w psalmie drugim: "Ty jesteś moim Synem, Jam Ciebie dziś zrodził”.

 

Zadziwiające są słowa: synowie Abrahama i ci, którzy boją się Boga. Zadziwiające dlatego, że i dzisiaj ci, którzy odczytają obietnicę, zobaczą w sobie potomków Abrahama; oni są pełni bojaźni wobec Boga.

Pytanie jest jedno: jak do tego doprowadzić? Trzeba być po prostu świadkiem Ewangelii i tak jak Paweł głosić na wszelkie sposoby Zmartwychwstanie Jezusa.