Słowo Boga jest fundamentem wiary

Piątek, XXVII Tydzień Zwykły, rok II, Ga 3,7-14

Bracia: Zrozumiejcie, że ci, którzy polegają na wierze, ci są synami Abrahama. I stąd Pismo, widząc, że w przyszłości Bóg dzięki wierze będzie dawał poganom usprawiedliwienie, już Abrahamowi oznajmiło tę radosną nowinę: «W tobie będą błogosławione wszystkie narody». I dlatego ci, którzy żyją dzięki wierze, mają uczestnictwo w błogosławieństwie wraz z Abrahamem, który dał posłuch wierze. Natomiast na tych wszystkich, którzy polegają na uczynkach wymaganych przez Prawo, ciąży przekleństwo. Napisane jest bowiem: «Przeklęty każdy, kto nie wypełnia wytrwale wszystkiego, co nakazuje wykonać Księga Prawa». A że w Prawie nikt nie osiąga usprawiedliwienia przed Bogiem, wynika stąd, że «sprawiedliwy żyć będzie dzięki wierze». Prawo zaś nie uwzględnia wiary, lecz mówi: «Kto wypełnia przepisy, dzięki nim żyć będzie». Z tego przekleństwa Prawa Chrystus nas wykupił – stawszy się za nas przekleństwem, bo napisane jest: «Przeklęty każdy, którego powieszono na drzewie» – aby błogosławieństwo Abrahama stało się w Chrystusie Jezusie udziałem pogan i abyśmy przez wiarę otrzymali obiecanego Ducha.

 

„Pismo widząc, że w przyszłości Bóg dzięki wierze będzie dawał poganom usprawiedliwienie, już Abrahamowi oznajmił tę radosną nowinę: w tobie będą błogosławione wszystkie narody”. 

Tylko Słowo Boga jest fundamentem wiary i daje zrozumienie drogi, na którą zaprasza. Przeciwieństwem trzymania się Słowa Bożego jest związanie swojego życia z prawem. Zasady podawane przez prawo są potrzebne, ale jednocześnie ciągle muszą być prześwietlane Bożym zamysłem, wrażliwością kształtowaną przez Boga, który prowadzi swój lud i ciągle jest gotowy na nowy krok w nową stronę w kierunku, który tylko On zna.

Tak doszło do nawrócenia pogan. Do powołania tych, których nikt się nie spodziewał w szeregach wyznawców. Nikt oprócz Boga. Dlatego bardziej niż do tego, co znamy, tak bardzo potrzeba, byśmy byli przywiązani do Boga i do Jego zamysłu. To zawsze daje świeżość w myśleniu i w działaniu, a tego w Kościele ciągle nam potrzeba.