Słuchać całym sercem

Jezus powiedział do swoich apostołów: «Uczeń nie przewyższa nauczyciela ani sługa swego pana. Wystarczy, jeśli uczeń będzie jak jego nauczyciel, a sługa – jak jego pan. Jeśli pana domu przezwali Belzebubem, to o ileż bardziej nazwą tak jego domowników. Nie bójcie się więc ich! Nie ma bowiem nic skrytego, co by nie miało być wyjawione, ani nic tajemnego, o czym by się nie miano dowiedzieć. Co mówię wam w ciemności, powtarzajcie w świetle, a co słyszycie na ucho, rozgłaszajcie na dachach. Nie bójcie się tych, którzy zabijają ciało, lecz duszy zabić nie mogą. Bójcie się raczej Tego, który duszę i ciało może zatracić w piekle. Czyż nie sprzedają dwóch wróbli za asa? A przecież bez woli Ojca waszego żaden z nich nie spadnie na ziemię. U was zaś policzone są nawet wszystkie włosy na głowie. Dlatego nie bójcie się: jesteście ważniejsi niż wiele wróbli. Do każdego więc, kto się przyzna do Mnie przed ludźmi, przyznam się i Ja przed moim Ojcem, który jest w niebie. Lecz kto się Mnie zaprze przed ludźmi, tego zaprę się i Ja przed moim Ojcem, który jest w niebie».

„Co mówię wam w ciemności, powtarzajcie na świetle, a co słyszycie na ucho, rozgłaszajcie na dachach!” Panie mój, Jezusie z Nazaretu, mówisz do nas to samo, co mówiłeś do Nikodema, który przychodził do Ciebie nocą. Nocą, w ciemności mówisz do nas, że kto się powtórnie nie narodzi z Ducha Świętego, nie może ujrzeć królestwa Bożego. Ale dlaczego w ciemności? Czyżby chodziło o to, że w ciemnościach, kiedy nic nie rozprasza zmysłów, kiedy nie słychać rozpraszającego zgiełku, gwaru, można usiąść gdzieś na plaży nocą i w ciszy usłyszeć Twój głos...?

Słuchasz Go, bracie? Znasz ten głos, siostro? „Owce moje znają mój głos...”. A jeśli znasz ten głos, czy słyszysz to samo co Nikodem: „Trzeba wam się powtórnie narodzić”? Zamknij dzisiaj oczy, siostro/bracie, i poczuj, jak czuje się niewidomy, ślepiec... Jak się poruszać? Jak zrobić cokolwiek? Wiesz, jak zachowuje się wtedy nasze ciało: wzmaga się inny narząd zmysłu i zazwyczaj jest nim słuch... A Ty? Masz już wyostrzony słuch na Jego głos? Kiedy odcinasz się od świata i zamykasz oczy, zapytaj Pana, jak żyć, w którą stronę podążać, aby nie zboczyć z Jego drogi. Jeśli już masz wyostrzony słuch, usłyszysz też dalej o królestwie, że: „Jeśli się nie staniecie jak dzieci, nie wejdziecie do królestwa Bożego”. Czyli że rodząc się z Ducha, jesteśmy niemowlakami, to znaczy z kolei, że wkrótce dorośniemy, zaczniemy przyjmować stały pokarm i staniemy się dziećmi. I wtedy jest szansa spełnić to, o co prosi nas dzisiaj Jezus: „Co mówię wam w ciemności, powtarzajcie na świetle, a co słyszycie na ucho, rozgłaszajcie na dachach!”.

„Nie bójcie się tych, którzy zabijają ciało, lecz duszy zabić nie mogą”, bo dziecko jest szczere do bólu i nie boi się mówić zawsze tego, co widziało, czego doświadczyło, co przeżyło. I wtedy nie będziesz się bał, bracie/siostro, bo będziesz w duszy narodzonym z Ducha dzieckiem Bożym. Pewnie wiesz, bracie/siostro, co dalej usłyszał Nikodem, a co mamy rozgłaszać na dachach: „Tak bowiem Bóg umiłował świat, że Syna swego Jednorodzonego dał, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne. Albowiem Bóg nie posłał swego Syna na świat po to, aby świat potępił, ale po to, by świat został przez Niego zbawiony”.