Słuchaj

Piątek, III Tydzień Wielkiego Postu, rok I, Mk 12,28b-34

Jeden z uczonych w Piśmie podszedł do Jezusa i zapytał Go: «Które jest pierwsze ze wszystkich przykazań?» Jezus odpowiedział: «Pierwsze jest: „Słuchaj, Izraelu, Pan Bóg nasz jest jedynym Panem. Będziesz miłował Pana, Boga swego, całym swoim sercem, całą swoją duszą, całym swoim umysłem i całą swoją mocą”. Drugie jest to: „Będziesz miłował swego bliźniego jak siebie samego”. Nie ma innego przykazania większego od tych». Rzekł Mu uczony w Piśmie: «Bardzo dobrze, Nauczycielu, słusznie powiedziałeś, bo Jeden jest i nie ma innego prócz Niego. Miłować Go całym sercem, całym umysłem i całą mocą i miłować bliźniego jak siebie samego znaczy daleko więcej niż wszystkie całopalenia i ofiary». Jezus, widząc, że rozumnie odpowiedział, rzekł do niego: «Niedaleko jesteś od królestwa Bożego». I nikt już nie odważył się Go więcej pytać.

 

Nie ma wątpliwości, że pierwsze jest: „Słuchaj Izraelu!”. Wszystko rozpoczyna się od słuchania. Tylko wtedy Jezus powie (także nam): „niedaleko jesteś od królestwa Bożego”, gdy spełni się to pierwsze: „słuchaj!”.

Tylko wtedy w naszym sercu będzie właściwa hierarchia – Bóg będzie na pierwszym miejscu, będzie najważniejszy. I tylko wtedy zobaczymy w bliźnim obraz Boga, kiedy wsłuchamy się we wszystko, co Bóg mówi do naszego serca.

Tylko wtedy miłość Boga i bliźniego zdominuje wszelkie inne przepisy prawa, gdy serce nasze będzie nastawione na wsłuchiwanie się w to, co „mówi Duch do Kościołów”.

Słuchaj Izraelu, słuchaj człowieku, bo Bóg nieustannie się do Ciebie zwraca z Dobrą Nowiną Miłości. Mówi do Twego serca i umysłu. Mówi, bo „na początku było Słowo”. Mówi i Słowem stwarza wszystko. Mówi, licząc na to, że będzie w nas ciekawość słuchania tego, o czym mówi.

„Mów, Panie, bo słucha sługa Twój”!