Sługa

Czwartek, Święto św. Wawrzyńca, diakona i męczennika (10 sierpnia), rok I, J 12,24-26

Jezus powiedział do swoich uczniów: «Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Jeśli ziarno pszenicy, wpadłszy w ziemię, nie obumrze, zostanie samo jedno, ale jeśli obumrze, przynosi plon obfity. Ten, kto kocha swoje życie, traci je, a kto nienawidzi swego życia na tym świecie, zachowa je na życie wieczne. Kto zaś chciałby Mi służyć, niech idzie za Mną, a gdzie Ja jestem, tam będzie i mój sługa. A jeśli ktoś Mi służy, uczci go mój Ojciec».

 

Dziś Jezus zapowiada swoje obumarcie, swoją śmierć i zmartwychwstanie, które przynoszą „plon obfity”. To są Jego zbawcze dzieła, które mogą otworzyć mnie na Boga, na życie prawdziwe, czyli szczęśliwe. Życie, które jest codziennym zmaganiem i codziennym odkrywaniem, że jest ze mną prawdziwie Chrystus.

Jezus obiecuje mi życie wieczne – „gdzie Ja jestem, tam będzie i mój sługa”. Dziś Jezus podaje mi konkretne wskazania, jak dojść do tej nagrody wiecznego szczęścia.

Każdy dzień jest odkrywaniem miłości Boga, która ma prowadzić do miłości bliźniego. Taka jest nasza siła, taka jest siła Jezusa. We wspólnocie Kościoła, wspólnocie ludzi, którzy chcą ufać Bogu i zawierzać swoje życie, jest nasze wsparcie.

Dziękuje, Panie, że masz dla mnie piękny plan. Trudny, ale z wyraźną obietnicą szczęścia i życia razem z Tobą.