Spełnić Boże marzenia

Sobota, Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny, rok II, Iz 61,9-11

Plemię ich będzie znane wśród narodów i między ludami – ich potomstwo. Wszyscy, co ich zobaczą, uznają, że oni są błogosławionym szczepem Pana. «Ogromnie się weselę w Panu, dusza moja raduje się w Bogu moim, bo mnie przyodział w szaty zbawienia, okrył mnie płaszczem sprawiedliwości, jak oblubieńca, który wkłada zawój, jak oblubienicę strojną w swe klejnoty. Zaiste, jak ziemia wydaje swe plony, jak ogród rozplenia swe zasiewy, tak Pan Bóg sprawi, że się rozpleni sprawiedliwość i chwała wobec wszystkich narodów.

 

Płaszcz wybawienia, suknia szczęścia, zawój oblubieńca, ozdoby oblubienicy – przygotowania do wesela idą pełną parą. Szczęście pary młodej udziela się wszystkim wokół – całe stworzenie rozkwita dzięki tej miłości, ziemia kiełkuje życiem… 

To nie tylko prorocka wizja – to subtelny opis pragnień, jakie są w Sercu Boga i jakie może odkryć tęskniące serce człowieka. Takie serce, które wypowie bez wahania: „Niech stanie się wszystko tak, jak powiedziałeś. Jestem poddana PANU całkowicie!” (Łk 1,38 NPD).

Cieszę się, że Ona miała takie serce… I dziś szczególnie proszę, byśmy umieli Ją naśladować w tej tęsknocie za spełnieniem Bożych marzeń – dla nas i dla całego świata.