Spotkanie

Czwartek, 6 Niedziela Wielkanocna, rok II, Dz 18,1-8

Powiedzieli więc: Co znaczy ta chwila, o której mówi? Nie rozumiemy tego, co mówi. Jezus poznał, że chcieli Go pytać, i rzekł do nich: Pytacie się jeden drugiego o to, że powiedziałem: Chwila, a nie będziecie Mnie oglądać, i znowu chwila, a ujrzycie Mnie? Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Wy będziecie płakać i zawodzić, a świat się będzie weselił. Wy będziecie się smucić, ale smutek wasz zamieni się w radość.

 

Niektórzy z nas spotkali już może swojego św. Pawła. To mógł być ktoś, kto pracuje z nami, naucza w Kościele lub po prostu ktoś, z kim kiedyś rozmawialiśmy. Usłyszeliśmy od nie niego słowa, które możne przyjąć lub odrzucić, bo trudno byłoby zostać obojętnym wobec tego, co do nas wypowiedział.

Bóg posyła do nas misjonarzy, którzy głoszą Prawdę. Duchowi nauczyciele powinni pomagać uczniowi nabrać dystansu wobec swoich planów i zobaczyć Boga w centrum. Św. Paweł to przykład ucznia Chrystusa, który poprzez czynne i żarliwe działanie, nie narzucając się nikomu, głosi innym Boga, skupiając swoje życie na Nim.

Bywa i tak, że Bóg chce, byśmy i my zostali świętymi Pawłami, jeśli jesteśmy gotowi podporządkować swoje znikome życie wielkiemu Życiu.