Spotkanie na osobności

Sobota, III Tydzień Zwykły, rok II, Mk 4,26-34

A gdy stan zboża na to pozwala, zaraz zapuszcza się sierp, bo pora już na żniwo. Mówił jeszcze: Z czym porównamy królestwo Boże lub w jakiej przypowieści je przedstawimy? Jest ono jak ziarnko gorczycy; gdy się je wsiewa w ziemię, jest najmniejsze ze wszystkich nasion na ziemi. Lecz wsiane wyrasta i staje się większe od jarzyn; wypuszcza wielkie gałęzie, tak że ptaki powietrzne gnieżdżą się w jego cieniu. W wielu takich przypowieściach głosił im naukę, o ile mogli /ją/ rozumieć. A bez przypowieści nie przemawiał do nich. Osobno zaś objaśniał wszystko swoim uczniom.

Jezus często zwracał się do ludu, słuchającego Jego nauki w przypowieściach. Posługiwał się obrazem, ponieważ rzeczywistości Bożych nie można inaczej przedstawić jak tylko w obrazach np.w przypowieści o siewcy, o krzewie winnym, synu marnotrawnym, i tak jak dzisiaj o ziarnie i ziarnie gorczycy.

Każdy z nas powinien otwierać się na Słowo Boże i być jak ziarno, które wydaje obfity plon. Możliwe jest to wtedy, gdy spotkamy się z Jezusem podczas Mszy świętej lub modlitwy. Nasze osobiste spotkanie z Chrystusem może odbywać się wszędzie, również podczas drogi do szkoły czy jazdy autobusem. Jezus mówił do wszystkich w przypowieściach, ale tak jak swoim uczniom wyjaśniał wszystko na osobności, tak z tobą chce się spotkać sam na sam.

Panie spraw, abym umiał znaleźć czas na dialog z Tobą w codziennej modlitwie, bo tylko wtedy, kiedy otworzę swoje serce, spotkam się z Tobą i zrozumiem sens Twoich słów, skierowanych do mnie właśnie dziś.