Spotykając Słowo

Niedziela, II Tydzień Wielkiego Postu, rok C, Łk 9,28b-36

Jezus wziął z sobą Piotra, Jana i Jakuba i wyszedł na górę, aby się modlić. Gdy się modlił, wygląd Jego twarzy się odmienił, a Jego odzienie stało się lśniąco białe. A oto dwóch mężów rozmawiało z Nim. Byli to Mojżesz i Eliasz. Ukazali się oni w chwale i mówili o Jego odejściu, którego miał dopełnić w Jeruzalem. Tymczasem Piotr i towarzysze snem byli zmorzeni. Gdy się ocknęli, ujrzeli Jego chwałę i obydwu mężów, stojących przy Nim. Gdy oni się z Nim rozstawali, Piotr rzekł do Jezusa: "Mistrzu, dobrze, że tu jesteśmy. Postawimy trzy namioty: jeden dla Ciebie, jeden dla Mojżesza i jeden dla Eliasza". Nie wiedział bowiem, co mówi. Gdy jeszcze to mówił, pojawił się obłok i osłonił ich; zlękli się, gdy weszli w obłok. A z obłoku odezwał się głos: "To jest Syn mój, Wybrany, Jego słuchajcie!" W chwili gdy odezwał się ten głos, okazało się, że Jezus jest sam. A oni zachowali milczenie i w owym czasie nikomu nic nie opowiedzieli o tym, co zobaczyli.

 

W dzisiejszej Ewangelii Jezus zabiera trzech uczniów na Górę Tabor, gdzie pokazuje im swoją Boskość, poprzez przemienienie się na ich oczach. W czasie modlitwy od Jezusa zaczyna bić blask, podkreślający Jego moc i chwałę. Ważność wydarzenia podkreśla ukazanie się proroków – Mojżesza i Eliasza, z którymi Chrystus rozmawia na temat Swojego odejścia, które ma w niedługim czasie nastąpić w Jerozolimie. Zapowiada w ten sposób również swoje zmartwychwstanie.

Uczniowie nie całkiem rozumieją to, co widzą. Nie wiedzą również, jak się powinni zachować, o czym świadczy chociażby propozycja Piotra, dotycząca rozbicia namiotów. Jeszcze większą trwogę wywołuje w nich pojawienie się obłoku oraz głos, który się z niego wydobył. Sam Bóg Ojciec, w postaci głosu z nieba, daje świadectwo o Jezusie, mówiąc, iż On jest Jego umiłowanym Synem, którego należy słuchać i naśladować.

Jezus poprzez swoją przemianę pokazuje nam, że również my potrzebujemy się zmienić, wznieść ponad słabościami. Czas Wielkiego Postu jest dobrym momentem, aby zastanowić się nad swoimi grzechami i podjąć kroki prowadzące do oczyszczenia i upiększenia naszej duszy. Nasza przemiana, podobnie jak przemiana Chrystusa, dokonuje się podczas modlitwy. Każda modlitwa unosi do góry i przybliża do Boga.