Spotykając Słowo

Niedziela, Święto rocznicy poświęcenia Bazyliki Laterańskiej (9 listopada), rok A, J 2,13-22

Do tych zaś, którzy sprzedawali gołębie, rzekł: «Weźcie to stąd, a nie róbcie z domu mego Ojca targowiska». Uczniowie Jego przypomnieli sobie, że napisano: «Gorliwość o dom Twój pożera Mnie».

W odpowiedzi zaś na to Żydzi rzekli do Niego: «Jakim znakiem wykażesz się wobec nas, skoro takie rzeczy czynisz?» Jezus dał im taką odpowiedź: «Zburzcie tę świątynię, a Ja w trzech dniach wzniosę ją na nowo». Powiedzieli do Niego Żydzi: «Czterdzieści sześć lat budowano tę świątynię, a Ty ją wzniesiesz w przeciągu trzech dni?» On zaś mówił o świątyni swego Ciała. Gdy zatem zmartwychwstał, przypomnieli sobie uczniowie Jego, że to powiedział, i uwierzyli Pismu i słowu, które wyrzekł Jezus.

     W dzisiejszej Ewangelii czytamy historię o oczyszczeniu Świątyni Jerozolimskiej. Jezus w trosce o dom swojego Ojca wypędził z niego kupców, mówiąc: „Weźcie to stąd, a nie róbcie z domu mego Ojca targowiska”. Stanowczość Jezusa dla niektórych osób może być zaskakująca – tak, jak była zaskakująca dla Żydów, obserwujących zdarzenie w świątyni. Uczy nas jednak, że nie zawsze musimy być łagodni i ustępliwi. Jezus pokazuje, że On – wzór dobroci, łagodności i miłości – jeśli była taka potrzeba, potrafił postawić na swoim i bronić tego, co było dla Niego najważniejsze.

   Jezus wykorzystał również zaistniałą sytuację, aby zapowiedzieć swoją śmierć i zmartwychwstanie. Świątynia jest tutaj także obrazem Kościoła Chrystusowego, który nieustannie jest oczyszczany przez Boga. Odnawiany jest też każdy z nas – członków Kościoła. Ponadto słowa Jezusa przypominają o Bożym Miłosierdziu, z którego każdy z nas może korzystać w Sakramencie Pojednania. Nawet jeśli wciąż burzymy świątynię swojego życia, On wznosi ją na nowo, jeśli tylko zwrócimy się do Niego z prośbą o przebaczenie.

Kasia Z.