Spotykając Słowo

Niedziela, II Tydzień Zwykły, rok C, J 2,1-11

W Kanie Galilejskiej odbywało się wesele i była tam Matka Jezusa. Zaproszono na to wesele także Jezusa i Jego uczniów. A kiedy zabrakło wina, Matka Jezusa rzekła do Niego: "Nie mają wina". Jezus Jej odpowiedział: "Czyż to moja lub Twoja sprawa, Niewiasto? Czy jeszcze nie nadeszła godzina moja?" Wtedy Matka Jego powiedziała do sług: "Zróbcie wszystko, cokolwiek wam powie". Stało zaś tam sześć stągwi kamiennych przeznaczonych do żydowskich oczyszczeń, z których każda mogła pomieścić dwie lub trzy miary. Jezus rzekł do sług: "Napełnijcie stągwie wodą". I napełnili je aż po brzegi. Potem powiedział do nich: "Zaczerpnijcie teraz i zanieście staroście weselnemu". Ci więc zanieśli. Gdy zaś starosta weselny skosztował wody, która stała się winem – a nie wiedział, skąd ono pochodzi, ale słudzy, którzy czerpali wodę, wiedzieli – przywołał pana młodego i powiedział do niego: "Każdy człowiek stawia najpierw dobre wino, a gdy się napiją, wówczas gorsze. Ty zachowałeś dobre wino aż do tej pory". Taki to początek znaków uczynił Jezus w Kanie Galilejskiej. Objawił swoją chwałę i uwierzyli w Niego Jego uczniowie.

 

Tydzień temu byliśmy świadkami Chrztu Pańskiego oraz słów, które dochodziły z nieba: „Tyś jest mój Syn umiłowany, w Tobie mam upodobanie”. To wydarzenie rozpoczęło drugi etap życia Chrystusa, w którym będzie głosił swoje nauki, czynił cuda i da się poznać ludziom jako Zbawiciel. Podczas wesela w Kanie Galilejskiej mamy do czynienia z przemienieniem wody w wino. To pierwszy cud Jezusa, ale uczyniony nie po to, żeby wzbudzić podziw u ludzi. Jak pisze apostoł Jan: „Objawił swoją chwałę i uwierzyli w Niego Jego uczniowie”. Nie zadowolenie gości, nie spełnienie prośby matki, ale napełnienie wiarą uczniów wydaje się być głównym celem Jezusa. Wiara uczniów jest niezbędna to tego, aby po śmierci Jezusa Kościół żył nadal.

Podczas wesela w Kanie Galilejskiej padają też słowa, które mogą być wskazówką dla nas wszystkich. Maryja mówi: „Zróbcie wszystko, cokolwiek wam powie”. Stawia Jezusa zdecydowanie na pierwszym miejscu i wskazuje, że to Jego wola jest najważniejsza. Jesteśmy równocześnie świadkiem tego, że Maryja zanosi nasze prośby do Syna, nie jest na nie obojętna. Możemy więc mieć nadzieję, że i my, prosząc o coś Jezusa za wstawiennictwem Jego Matki, doświadczymy w naszym życiu cudu podobnego do tego w Kanie Galilejskiej. 

Ania