Stanęło na głowie

Piątek, XIII Tydzień Zwykły, rok II, Mt 9,9-13

Gdy Jezus siedział w domu za stołem, przyszło wielu celników i grzeszników i zasiadło wraz z Jezusem i Jego uczniami. Widząc to, faryzeusze mówili do Jego uczniów: "Dlaczego wasz Nauczyciel jada wspólnie z celnikami i grzesznikami?" On, usłyszawszy to, rzekł: "Nie potrzebują lekarza zdrowi, lecz ci, którzy się źle mają. Idźcie i starajcie się zrozumieć, co znaczy: „Chcę raczej miłosierdzia niż ofiary”. Bo nie przyszedłem, aby powołać sprawiedliwych, ale grzeszników".

 

Życie stanęło mu na głowie. Usłyszał tylko trzy słowa: „Pójdź za Mną!” Spotkać Jezusa, to znaczy zmienić woje życie. Chodzi tu o takie spotkanie, które dotyka serca i to przeżył celnik Mateusz. Nam ludziom często plączą się sprawy w życiu. Tak zakrada się diabeł, namąci, napsuje, zasieje smutek, a my idziemy za nim. On już wiele poplątał, skłócił przyjaźnie, poróżnił rodziny. To nie ja, to on. Czy to mija wina? Takie są nasze odruchy obronne. Tyle mamy rozwiązań, tyle sposobów na każdy problem. A może najpierw trzeba z tym całym naszym bałaganem przyjść w ciszę kościelną. Porozmawiać spokojnie o wszystkim z Panem Jezusem. Bo każde spotkanie z Bogiem, to wołanie: „Boże, bądź miłościw mnie grzesznemu.”

Trzeba mieć plan, oczyścić teren, zgromadzić materiał, czyli zacząć od swojego serca. Można głośno z hukiem: Jezu szybko, teraz ja, później nie mogę. Ale można spokojnie ze znakiem krzyża, nie uciekając od ciszy, w zgodzie ze swym sumieniem. Jeszcze tyle mamy do uporządkowania, do przemodlenia. I nie mówmy, że nas kolana bolą, że ręce już nam opadają. On czyni takie małe cuda – „Pójdź za Mną!”. Chrystus pragnie zabrać nas ze sobą, bo u Niego wszystko jest możliwe. No, więc była już taka chwila, że życie moje stanęło mi na głowie, gdy usłyszałem trzy słowa Jezusa?