Świadczenie

Niedziela, 6 Niedziela Wielkanocna, rok C, J 14,23-29

Jezus powiedział do swoich uczniów: "Jeśli Mnie kto miłuje, będzie zachowywał moją naukę, a Ojciec mój umiłuje go i przyjdziemy do niego, i mieszkanie u niego uczynimy. Kto nie miłuje Mnie, ten nie zachowuje słów moich. A nauka, którą słyszycie, nie jest moja, ale Tego, który Mnie posłał, Ojca. To wam powiedziałem, przebywając wśród was. A Paraklet, Duch Święty, którego Ojciec pośle w moim imieniu, On was wszystkiego nauczy i przypomni wam wszystko, co Ja wam powiedziałem. Pokój zostawiam wam, pokój mój daję wam. Nie tak jak daje świat, Ja wam daję. Niech się nie trwoży serce wasze ani się nie lęka. Słyszeliście, że wam powiedziałem: Odchodzę i przyjdę znów do was. Gdybyście Mnie miłowali, rozradowalibyście się, że idę do Ojca, bo Ojciec większy jest ode Mnie. A teraz powiedziałem wam o tym, zanim to nastąpi, abyście uwierzyli, gdy się to stanie".

 

Czy bezgranicznie, całym sercem miłuję Pana Jezusa?
Czy wierzę, że Duch Święty we wszystkim mi pomoże?
Czy w moim sercu zamieszkuje Jezus i Bóg Ojciec?
Czy jestem człowiekiem sumienia?
Czym jest pokój serca, który daje mi Jezus?
Czy budzi się we mnie tęsknota za Bogiem Ojcem, Jezusem i Duchem Świętym – za miłością Trójcy Świętej?

"Działanie Ducha Świętego jest «świadczeniem». Jest ono wewnętrzne, immanentne: Duch działa w sercach uczniów, którzy dają świadectwo Chrystusowi na zewnątrz. Poprzez tę immanentną obecność i działanie ujawnia się i rozszerza w świecie «transcendentna» moc prawdy Chrystusa, który jest Słowem – Prawdą i Mądrością. Od Niego Apostołowie otrzymują za pośrednictwem Ducha moc świadczenia” – św. Jan Paweł II.

Panie Boże, dziękuję za dar wiary. Proszę o zgodność moich słów z czynami; o nadsłuchiwanie, co mówi do mnie Chrystus; o pogłębioną modlitwę do Ducha Świętego. Proszę o łaskę trwania z Bogiem. Jezu, pragnę Cię kochać jeszcze bardziej.