Świadectwo

Piątek, Wielki Piątek, rok C, J 18,1-19,42

Zabrali zatem Jezusa. A On sam dźwigając krzyż wyszedł na miejsce zwane miejscem Czaszki, które po hebrajsku nazywa się Golgota. Tam Go ukrzyżowano, a z Nim dwóch innych, z jednej i drugiej strony, pośrodku zaś Jezusa. Wypisał też Piłat tytuł winy i kazał go umieścić na krzyżu. A było napisane: Jezus Nazarejczyk, Król Żydowski. Ten napis czytało wielu Żydów, ponieważ miejsce, gdzie ukrzyżowano Jezusa, było blisko miasta. A było napisane w języku hebrajskim, łacińskim i greckim. Arcykapłani żydowscy mówili do Piłata: Nie pisz: Król Żydowski, ale że On powiedział: Jestem Królem Żydowskim. Odparł Piłat: Com napisał, napisałem. Żołnierze zaś, gdy ukrzyżowali Jezusa, wzięli Jego szaty i podzielili na cztery części, dla każdego żołnierza po części; wzięli także tunikę. Tunika zaś nie była szyta, ale cała tkana od góry do dołu. Mówili więc między sobą: Nie rozdzierajmy jej, ale rzućmy o nią losy, do kogo ma należeć. Tak miały się wypełnić słowa Pisma: Podzielili między siebie szaty, a los rzucili o moją suknię. To właśnie uczynili żołnierze.

 

Dziś dzień Męki Pana Jezusa. Słyszymy opis tego, czego dokonał, abyśmy my mogli być odkupieni i dostąpili możliwości obcowania z Bogiem w Dniu Ostatecznym. 

To jest także refleksja nad siłą wiary i sprawdzian tego, czy jesteśmy Jego uczniami. Piotr w chwili słabości wyrzekł się swego Nauczyciela, mimo że zapewniał Go, że nigdy tego nie zrobi i że umrze za Niego. 

A jak ja się zachowuję, gdy muszę przyznać się do wiary w Jezusa?

Módlmy się dziś, adorując Krzyż Naszego Pana. Niech dodaje nam sił potrzebnych każdego dnia do tego, abyśmy mogli o Nim świadczyć.