Światło dla świata

Mieli również złożyć w ofierze parę synogarlic albo dwa młode gołębie, zgodnie z przepisem Prawa Pańskiego. A żył w Jerozolimie człowiek, imieniem Symeon. Był to człowiek sprawiedliwy i pobożny, wyczekiwał pociechy Izraela, a Duch Święty spoczywał na nim. Jemu Duch Święty objawił, że nie ujrzy śmierci, aż zobaczy Mesjasza Pańskiego. Za natchnieniem więc Ducha przyszedł do świątyni. A gdy Rodzice wnosili Dzieciątko Jezus, aby postąpić z Nim według zwyczaju Prawa, on wziął Je w objęcia, błogosławił Boga i mówił: Teraz, o Władco, pozwól odejść słudze Twemu w pokoju, według Twojego słowa. Bo moje oczy ujrzały Twoje zbawienie, któreś przygotował wobec wszystkich narodów: światło na oświecenie pogan i chwałę ludu Twego, Izraela. A Jego ojciec i Matka dziwili się temu, co o Nim mówiono. Symeon zaś błogosławił Ich i rzekł do Maryi, Matki Jego: Oto Ten przeznaczony jest na upadek i na powstanie wielu w Izraelu, i na znak, któremu sprzeciwiać się będą. A Twoją duszę miecz przeniknie, aby na jaw wyszły zamysły serc wielu. Była tam również prorokini Anna, córka Fanuela z pokolenia Asera, bardzo podeszła w latach. Od swego panieństwa siedem lat żyła z mężem i pozostawała wdową. Liczyła już osiemdziesiąty czwarty rok życia. Nie rozstawała się ze świątynią, służąc Bogu w postach i modlitwach dniem i nocą. Przyszedłszy w tej właśnie chwili, sławiła Boga i mówiła o Nim wszystkim, którzy oczekiwali wyzwolenia Jerozolimy. A gdy wypełnili wszystko według Prawa Pańskiego, wrócili do Galilei, do swego miasta - Nazaret. Dziecię zaś rosło i nabierało mocy, napełniając się mądrością, a łaska Boża spoczywała na Nim.

    Dzisiaj, tzn. 2 lutego obchodzimy święto Ofiarowania Pańskiego, zwane również świętem Matki Bożej Gromnicznej. Jest to pamiątka ofiarowania Pana Jezusa w świątyni jerozolimskiej.

    Starzec Symeon z dzisiejszej Ewangelii, o którym mówiliśmy sobie już wcześniej, kiedy wziął Pana Jezusa na ręce, wypowiedział słowa: " światło na oświecenie pogan". To znaczy, że Jezus Chrystus jest światłem dla całego świata, które wydobyło wszystkich ludzi z ciemności zła i mroku grzechu. I właśnie o tym przypominać ma nam płomień świec, które dzisiaj święcimy. Takie poświęcone świece już od bardzo dawna zapalano w trudnych chwilach, wierząc że w ten sposób Boże światło pomoże pokonać trudności. Stawiano je np. w oknach podczas burzy jako ochronę przed piorunami (gromami). Stąd nazwa tych świec - gromnice i święto Matki Bożej Gromnicznej.

    Świeca gromniczna symbolizuje jasność Chrystusa, która ma nas zawsze prowadzić, byśmy nie zbłądzili.

   Jeśli macie w swoich domach taką świecę, to już będziecie wiedzieć, że jest ona widomym znakiem Bożego światła.