KOMENTARZE DO EWANGELII

Święta cierpliwość

s. Jana M. Jakubiec CSSF

1

październik 2013

autor

s. Jana M. Jakubiec CSSF

Święta cierpliwość

Wtorek, XXVI Tydzień Zwykły, rok I, Łk 9,51-56

Gdy dopełnił się czas Jego wzięcia [z tego świata], postanowił udać się do Jerozolimy i wysłał przed sobą posłańców. Ci wybrali się w drogę i przyszli do pewnego miasteczka samarytańskiego, by Mu przygotować pobyt. Nie przyjęto Go jednak, ponieważ zmierzał do Jerozolimy. Widząc to, uczniowie Jakub i Jan rzekli: Panie, czy chcesz, a powiemy, żeby ogień spadł z nieba i zniszczył ich? Lecz On odwróciwszy się zabronił im. I udali się do innego miasteczka.

Udając się do Jerozolimy wiedział, że nie będzie mile widziany w żadnym mieście samarytańskim. Uprzedzenia narosłe latami zrobiły swoje w tym względzie. Jezus godzi się z tym. Mimo bardzo emocjonalnego podejścia swoich uczniów zachowuje zdrowy dystans. Nie działa pod wpływem chwili. Możliwe, że był zmęczony i chciał odpocząć w ludzkich warunkach, być może było mu przykro z powodu odrzucenia, ale niczego nie wymusił, nie nadużył swojej władzy i mocy.
Zdarza się, że brakuje nam takiego zdrowego dystansu do wydarzeń i sytuacji naszego życia, do ludzi, którzy nam towarzyszą na krócej i na dłużej. Niewątpliwie pomocą służy tu cnota cierpliwości. Cierpliwość, która pomoże nam spokojnie konfrontować się z codziennością, odczekać, może odpuścić, by nie skrzywdzić lub zranić innych i siebie.

Fot. sxc.hu

KOMENTARZE DO EWANGELII

Doświadczyć Ojcostwa Boga

Jezus modli się do Ojca, abyśmy byli zachowani w Jego imieniu. Być w Jego imieniu oznacza trwanie w doświadczeniu Ojcostwa Boga. Tylko w ten sposób stajemy się zdolni do życia w jedności. Jedynie bowiem doświadczając nieskończonej miłości Boga, która jest całkowicie bezinteresowna i bezwarunkowa, możemy mieć zdolność do akceptowania ograniczeń własnych oraz ograniczeń naszych braci i sióstr w wierze. Jest to warunek konieczny w budowaniu jedności tu, na ziemi, gdzie ciągle jesteśmy naznaczeni niedoskonałością.

KOMENTARZE DO EWANGELII

Być świadkami Jezusa

Jezus modlił się za swój Kościół nie tylko w czasie, kiedy żył i działał na ziemi przed przeszło dwoma tysiącami lat. Jego modlitwa wyprzedza poszczególne epoki i obejmuje także nas, chrześcijan żyjących współcześnie. Syn Boży odmawia nad nami modlitwę, która ma nas ustrzec od działania złego ducha. Jako chrześcijanie mamy żyć w tym świecie i przez świadectwo naszego życia ten świat przemieniać i uświęcać. Błędem byłaby chęć ucieczki i próba izolacji od społeczeństwa, którego jesteśmy częścią. Nawet jeśli w wielu środowiskach orędzie o zbawieniu jest dziś odrzucane, to my nigdy nie możemy się zniechęcać i wycofywać. Jezus w swojej modlitwie posyła uczniów, aby byli Jego świadkami. Jeśli zatem chcemy mieć udział w Jego królestwie, poczujmy się zobowiązani do tego, aby być aktywnymi świadkami Bożego królestwa w dzisiejszym świecie.

KOMENTARZE DO CZYTAŃ

Słowo kształtuje jego głosiciela

Scena przedstawia pouczenie i przestrogę Pawła skierowaną do wspólnoty Kościoła w Milecie, do której Apostoł już nigdy nie powróci. Paweł zapowiada, że przyjdzie trudny czas dla młodych chrześcijan, gdy kontrolę nad nimi przejmą „straszne wilki” i fałszywi pasterze. Takim zresztą był kiedyś on sam, pragnąc niszczyć trzodę chrześcijan w imię Boga.

KOMENTARZE DO CZYTAŃ

Staje się

Słowo znów staje się ciałem. Widzimy, jak to, co powiedział Bóg, przez ludzi jest odczytywane i wprowadzane w życie. Tu nie ma przypadkowości, własnych, ludzkich pomysłów na życie. Tutaj jest współdziałanie z tym, co mówi Bóg. Słowo wciąż staje się ciałem. Dzięki Bogu i dzięki człowiekowi. A jak jest w moim życiu?

KOMENTARZE DLA DZIECI

Prawda

Dziś Pan Jezus mówi nam o jedności i prawdzie. Czy wiecie, czym jest jedność? Jedność jest wtedy, kiedy na przykład mamusia i tata mówią, że pora kończyć oglądanie bajki, bo już czas na spanie. To jedność w myśleniu. Jest jeszcze jedność uczuć. Taka jedność jest wtedy, kiedy mama i tata mówią nam, jak bardzo nas kochają. Jedność myślenia i jedność odczuwania.

KOMENTARZE DLA DZIECI

Przyjaźnij się z Bogiem

Jesteśmy przyjaciółmi Boga! Bóg traktuje nas jak przyjaciół. Czy ja traktuję Boga jak swojego przyjaciela?

To sam Bóg nas wybrał na swoich przyjaciół. Czy chcemy pielęgnować tę przyjaźń?

Komentarze do słowa

Dlaczego nie pozwolił?

Oto wzór postępowania, gdy ktoś jawnie okazuje nam swoją nieżyczliwość. Fragment ten bardzo dobrze oddaje zachowanie ludzkie w takich sytuacjach oraz pokazuje Jezusa, który swoim przykładem daje wskazówkę, co należy czynić.

1 października 2013

Kilka słów o Słowie 01-10-2013 (video)

Gdy dopełnił się czas Jego wzięcia [z tego świata], postanowił udać się do Jerozolimy i wysłał przed sobą posłańców. Ci wybrali się w drogę i przyszli do pewnego miasteczka samarytańskiego, by Mu przygotować pobyt. Nie przyjęto Go jednak, ponieważ zmierzał do Jerozolimy. Widząc to, uczniowie Jakub i Jan rzekli: Panie, czy chcesz, a powiemy, żeby ogień spadł z nieba i zniszczył ich? Lecz On odwróciwszy się zabronił im. I udali się do innego miasteczka.

1 października 2013

Płaszcz „męża z Judy”

Zachariasz na końcu obietnic o odnowie narodu wybranego (por. Za 8), mówi o niezwykłej reakcji świata na wydarzenia, które rozegrają się w Judei, krainie geograficznej, której stolicą jest Jerozolima. Reakcja świata jest niezwykła, albowiem świat (symbolizowany przez „dziesięciu mężów ze wszystkich narodów i języków” – Za 8,23) złapie się płaszcza „męża z Judy”.

1 października 2013

Decyzja

Często z ust ludzi, będących bezsilnymi wobec bierności drugich, padają słowa: „niech Go piorun trzaśnie”. Uczniowie, widząc odrzucenie Jezusa przez niegościnnych Samarytan, mówią podobne słowa: „Panie, jeśli chcesz, powiemy, aby ogień zstąpił z nieba i zniszczył ich”.

1 października 2013

Święta cierpliwość

Codzienność pokazuje, że nie wszyscy myślą, widzą i czują tak jak my. Nie oznacza to jednak, że mamy z tego powodu kogokolwiek pionizować do naszego stylu życia. Dzisiejszy fragment Ewangelii pokazuje nam właśnie taka postawę Jezusa.

1 października 2013

Synowie gromu

Gdy dopełnił się czas Jego wzięcia [z tego świata], postanowił udać się do Jerozolimy i wysłał przed sobą posłańców. Ci wybrali się w drogę i przyszli do pewnego miasteczka samarytańskiego, by Mu przygotować pobyt. Nie przyjęto Go jednak, ponieważ zmierzał do Jerozolimy.

1 października 2013