Swój człowiek

Bóg dla każdego z nas ma pokrzepiające proroctwo, ponieważ zna nasze możliwości i wie, ile w nas zainwestował. Nasza przyszłość może być łaską i błogosławieństwem, gdyż czuwa nad nią nasz Ojciec. Przeciwności ze strony ludzi i naszych własnych słabości nie mogą sprawić, że utracimy królewską godność dziecka Bożego.

Jak nam brakuje spontanicznej duchowej radości na modlitwie, a przecież wzywamy wtedy Jego obecności. Jak nam się nie chce otwierać ust w czasie Mszy Świętej, a przecież wówczas Pan w wyjątkowy sposób jest pośród nas. Jak nam brakuje promiennego uśmiechu po spowiedzi, a przecież wówczas Pan daje nam nowe serce. Czy już naprawdę tak bardzo „strupieliśmy”?

Gdyby ktoś, kto jest niewierzący, chciał powiedzieć, że Jezus Chrystus nigdy nie istniał, to polećcie mu powyższy fragment Ewangelii św. Mateusza. To wspaniały przegląd drzewa genealogicznego rodu Abrahama, praojca Dawida, z którego rodu zgodnie z proroctwem miał pochodzić Mesjasz.

Dzisiejsze Słowo nie jest łatwe. Widzimy Jezusa, który naucza w świątyni. Jak zwykle jest otoczony ludźmi, którzy są zasłuchani w to, co mówi. Gromadzą się wokół Niego, bo wiedzą, że czyni dobro, pomaga, uzdrawia, podnosi na duchu, uszczęśliwia. A przede wszystkim kocha. Ta miłość promieniuje z całej Jego postaci. Ludzie, doświadczając dobra ze strony Jezusa, podziwiali Go, opowiadali sobie nawzajem o Nim i wielbili Boga za wszystko, czego doświadczali dzięki Niemu. Niestety, to wszystko nie podobało się i drażniło arcykapłanów oraz starszych ludu. Nie mogli pojąć: skąd ta moc, skąd ta mądrość, skąd ta umiejętność uzdrawiania. W ich sercach zagościła zazdrość, gdyż oni tego wszystkiego nie mieli.

Wsłuchując się w opowiadanie o rodowodzie Jezusa, niektórzy powiedzą: Co za nuda, przecież i tak tego nie zapamiętam. Inni mądrze zauważą: Syn Boży rzeczywiście stał się jednym z nas, bo wszedł w historię konkretnych ludzi. A więc prawdziwie jest Emmanuelem, czyli Bogiem z nami. Jeszcze niektórzy, może zwłaszcza kobiety, zwrócą uwagę na to, że tylko niektóre matki w tym rodowodzie zostały uwzględnione. Każdy ma swoje racje i każdy znajdzie dowody na ich potwierdzenie. Samo życie.

Dzisiejsza Ewangelia ukazuje nam rodowód Jezusa Chrystusa, Syna Dawida, Syna Abrahama. Nowy początek zapowiedziany Abrahamowi i obiecany Dawidowi osiągnął swój kres i cel w Jezusie Chrystusie! Rodzi się Mesjasz Pan w konkretnej rodzinie ludzkiej, mającej wielowiekowe tradycje. Bóg przybiera postać człowieka, przychodzi na świat w ubogiej stajence, dorasta pośród innych ludzi i w ostatecznym czasie na drzewie krzyża oddaje swoje życie w ofierze za każdego z nas.