Tam chcę...

Wtorek, XXIX Tydzień Zwykły, rok I, Łk 12,35-38

Szczęśliwi owi słudzy, których pan zastanie czuwających, gdy nadejdzie. Zaprawdę, powiadam wam: Przepasze się i każe im zasiąść do stołu, a obchodząc będzie im usługiwał. Czy o drugiej, czy o trzeciej straży przyjdzie, szczęśliwi oni, gdy ich tak zastanie.


     Często, gdy wchodzę do seminaryjnej kaplicy, kieruję swój wzrok na przednią część ołtarza, gdzie widoczna jest scena umycia nóg Apostołom przez Jezusa. Jezus pokazał, na czym tak naprawdę polega prawdziwa służba drugiej osobie. Dał też wyraz temu, co czeka każdego ucznia, również tego współczesnego, po jego ziemskim, sprawiedliwym życiu. „Przepasze się i każe zasiąść do stołu, a obchodząc będzie im usługiwał”. Już nie tylko będzie umywał nogi, ale usługiwał przy stole. Jeden jest warunek takiej bliskości z Panem w chwale Nieba. Czujność i nieustanna gotowość na Jego przyjście. Panie, wspomagaj mnie w oczekiwaniu na Ciebie w zamęcie współczesnego, pędzącego świata, bo moją ojczyzną jest Niebo. Tam chcę z Tobą królować!

Fot. sxc.hu