Ten, który zrealizował

Czwartek, XXX Tydzień Zwykły, rok II, Łk 13,31-35

Jednak dziś, jutro i pojutrze muszę być w drodze, bo rzecz niemożliwa, żeby prorok zginął poza Jerozolimą. Jeruzalem, Jeruzalem! Ty zabijasz proroków i kamienujesz tych, którzy do ciebie są posłani. Ile razy chciałem zgromadzić twoje dzieci, jak ptak swoje pisklęta pod skrzydła, a nie chcieliście. Oto dom wasz [tylko] dla was pozostanie. Albowiem powiadam wam, nie ujrzycie Mnie, aż powiecie: Błogosławiony Ten, który przychodzi w imię Pańskie.

 

Smutne jest wołanie Jezusa: Jerozolimo! Jerozolimo! Zabijasz proroków. Jezus, można powiedzieć, zapowiada swoją śmierć. Jest uważany przez ludzi za proroka. Sam siebie mógłby określić jako największego z proroków, gdyż w sposób pełny i doskonały czyni posługę prorocką, czyli objawia ludziom wolę Bożą.

Ale nie chodzi Jezusowi o samą zapowiedź Bożych planów. On jest przecież Tym, który zrealizował, wykonał to, co Bóg obiecał wcześniej przez usta innych proroków. Dlatego Księga Psalmów jest cytowana w tym momencie: „Błogosławiony, który przychodzi w Imię Pańskie”. Wyobrażam sobie, że to zdanie powinno być ogłaszane wraz z fanfarami na cześć Syna Bożego. A przecież jest ono używane w liturgii, gdy śpiewamy „Święty, święty, święty, Pan Bóg zastępów…”. W tym czasie chcemy uświadamiać sobie, że zaraz na ołtarz przyjdzie Eucharystyczny Jezus.

 

Zobacz >>Archiwum<< Radia Profeto - wszystkie audycje, które były emitowane na naszej antenie w jednym miejscu.