To, co dziś

Czwartek, XXXIII Tydzień Zwykły, rok I, Łk 19,41-44

 Powalą na ziemię ciebie i twoje dzieci z tobą i nie zostawią w tobie kamienia na kamieniu za to, żeś nie rozpoznało czasu twojego nawiedzenia. 

 

Dziś Chrystus płacze nad Jerozolimą i jego mieszkańcami. Chrystus przyszedł mówić o pokoju, dobroci i miłości Boga. Wzywa ludzi do żywej wiary. Płacze, bo ludzie to wszystko odrzucają. Żyją tak, jak by Boga nie było.

Dziś Chrystus płacze nad moim życiem. Nad marnowaniem czasu, który jest Bożym darem. Panie, proszę Cię o wiarę, która prowadzi do odpowiedzialności za moje życie i do współpracy z Tobą.

Gdy Jezus był już blisko Jerozolimy, na widok miasta zapłakał nad nim i rzekł: O gdybyś i ty poznało w ten dzień to, co służy pokojowi. Ale teraz zostało to zakryte przed twoimi oczami. Bo przyjdą na ciebie dni, gdy twoi nieprzyjaciele otoczą cię wałem, oblegną cię i ścisną zewsząd. Powalą na ziemię ciebie i twoje dzieci z tobą i nie zostawią w tobie kamienia na kamieniu za to, żeś nie rozpoznało czasu twojego nawiedzenia. 

Dziś Chrystus płacze nad Jerozolimą i jego mieszkańcami. Chrystus przyszedł mówić o pokoju, dobroci i miłości Boga. Wzywa ludzi do żywej wiary. Płacze, bo ludzie to wszystko odrzucają. Żyją tak, jak by Boga nie było.

Dziś Chrystus płacze nad moim życiem. Nad marnowaniem czasu, który jest Bożym darem. Panie, proszę Cię o wiarę, która prowadzi do odpowiedzialności za moje życie i do współpracy z Tobą.