Trud i wyrzeczenie

Jezus powiedział do swoich uczniów: "Zaprawdę, powiadam wam: Bogatemu trudno będzie wejść do królestwa niebieskiego. Jeszcze raz wam powiadam: Łatwiej jest wielbłądowi przejść przez ucho igielne, niż bogatemu wejść do królestwa niebieskiego". Gdy uczniowie to usłyszeli, bardzo się przerazili i pytali: "Któż więc może być zbawiony?" Jezus spojrzał na nich i rzekł: "U ludzi to niemożliwe, lecz u Boga wszystko jest możliwe". Wtedy Piotr rzekł do Niego: "Oto my opuściliśmy wszystko i poszliśmy za Tobą, cóż więc otrzymamy?" Jezus zaś rzekł do nich: "Zaprawdę, powiadam wam: Przy odrodzeniu, gdy Syn Człowieczy zasiądzie na swym tronie chwały, wy, którzy poszliście za Mną, zasiądziecie również na dwunastu tronach, aby sądzić dwanaście szczepów Izraela. I każdy, kto dla mego imienia opuści dom, braci, siostry, ojca, matkę, dzieci lub pole, stokroć tyle otrzyma i życie wieczne posiądzie na własność. Wielu zaś pierwszych będzie ostatnimi, a ostatnich pierwszymi".

Jezus ukazuje uczniom trud i wyrzeczenie, jakie winni podjąć chcący osiągnąć zbawienie. Słowa swoje kieruje dziś pod adresem ludzi posiadających bogactwa. On dostrzegał, że owe bogactwa w znacznym stopniu utrudniają człowiekowi realizację powołania do świętości. Wielu nie w Bogu, ale w bogactwach pokłada nadzieję. Niewłaściwe podejście do dóbr materialnych i koncentracja na nich sprawiają, że człowiek nieustannie dąży do ciągłego ich pomnażania. Pochłonięty tą myślą odsuwa na dalszy plan troskę o przyjaźń z Bogiem, a w konsekwencji – zbawienie.

Chrystus dla lepszego zobrazowania tych trudności kreśli przed słuchaczami obraz pustyni oraz wielbłąda napotykającego na trudności w przemieszczeniu się. Stąd wypowiedziane słowa: „Łatwiej jest wielbłądowi przejść przez ucho igielne, niż bogatemu wejść do królestwa niebieskiego”. Zapewne słuchający Jezusa byli niezmiernie zdumieni tymi słowami. Stąd pytanie: „Któż więc może być zbawiony?”.

Jezus w swym nauczaniu wciąż kieruje uwagę słuchaczy na królestwo niebieskie i pragnie, aby ono było celem dążeń każdego człowieka. Ukazuje je jako wspaniałą wartość i mówi, że warto wiele poświęcić, by zdobyć szczęście wieczne. W swym nauczaniu dobiera odpowiednie słowa i przemawiające do wyobraźni słuchaczy obrazy. Czyni to nie tylko dla lepszego wyjaśnienia omawianego tematu, ale przede wszystkim dla wzbudzenia dobrych pragnień.

W postępowaniu Jezusa wyrażona jest bezgraniczna dobroć kochającego nas Serca Zbawiciela, który pragnie, aby wszyscy zostali zbawieni.