Trwanie

Środa, Święto Przemienienia Pańskiego (6 sierpnia), rok II, Mt 17,1-9

Wtedy Piotr rzekł do Jezusa: Panie, dobrze, że tu jesteśmy; jeśli chcesz, postawię tu trzy namioty: jeden dla Ciebie, jeden dla Mojżesza i jeden dla Eliasza. Gdy on jeszcze mówił, oto obłok świetlany osłonił ich, a z obłoku odezwał się głos: To jest mój Syn umiłowany, w którym mam upodobanie, Jego słuchajcie! Uczniowie, słysząc to, upadli na twarz i bardzo się zlękli. A Jezus zbliżył się do nich, dotknął ich i rzekł: Wstańcie, nie lękajcie się! Gdy podnieśli oczy, nikogo nie widzieli, tylko samego Jezusa. A gdy schodzili z góry, Jezus przykazał im mówiąc: Nie opowiadajcie nikomu o tym widzeniu, aż Syn Człowieczy zmartwychwstanie.

      Trwanie przy Ojcu rozświetla i przemienia życie. Daje nadzieję na kolejny dzień, w którym znów zaświeci słońce. Nie jestem sam. Mam Ojca, który czuwa nade mną i chce być dumny ze swojego dziecka; który mówi wciąż do mnie w sercu: Tyś jest mój syn /moja córka umiłowany(a). Moja tożsamość jest w Jego zapewnieniu. Jego Słowo budzi we mnie nową siłę do życia w mojej nieraz trudnej codzienności.