Ulituj się!

Piątek, I Tydzień Adwentu, rok I, Mt 9,27-31

Wtedy dotknął ich oczu, mówiąc: Według wiary waszej niech wam się stanie! I otworzyły się ich oczy, a Jezus surowo im przykazał: Uważajcie, niech się nikt o tym nie dowie! Oni jednak, skoro tylko wyszli, roznieśli wieść o Nim po całej tamtejszej okolicy.

 

Czas Adwentu to czas Bożego Miłosierdzia. Bóg chce ulitować się nad ciemnością, jaka jest w naszej duszy. On wie, jak często jesteśmy niewidomi na znaki dobroci, prawości, uczciwości itd.

Dar Bożego zmiłowania zależy jednak od naszego wołania, od naszej szczerej prośby. Czas Adwentu, to czas wołania z głębi duszy o ratunek dla naszego życia duchowego, wewnętrznego.

Samo wołanie, naleganie, sama świadomość ciemności wewnętrznej jednak nie wystarczy. Tak jak spotkanych niewidomych i nas Jezus pyta o wiarę. I stanie się nam według naszej wiary! Tak więc Adwent to praca nad wiarą, to pogłębianie wiary, to pytanie o to, jaka jest moja wiara? Od jej poziomu i stopnia zależy nasze wewnętrzne uzdrowienie. Jak wielka jest nasza wiara, tak wielka będzie jasność naszego serca!

To, co otrzymujemy, co jest darem Wszechmocnego, jasność naszych serc, otrzymana adwentowa łaska, otwarte oczy na sprawy Boże, nadprzyrodzone, duchowe, nie może być tylko naszą radością, nie może być naszym osobistym skarbem, nie może być tylko szczęściem które będziemy celebrować dla siebie. Wie to dobrze i czuje ten, kto darmo i wiele otrzymał! Wiedzieli i czuli to niewidomi, którzy nagle oczyma zobaczyli piękno świata. Czuli to i natychmiast głosili, dawali świadectwo, rozpowiadali!

Dzielmy się z innymi tym dobrem, którego nam Pan udziela na naszych adwentowych drogach!

 

Zobacz >>Archiwum<< Radia Profeto - wszystkie audycje, które były emitowane na naszej antenie w jednym miejscu.