Uwierzyć

Co jest trudniejsze? Zaufać Jezusowi i zbliżyć się do Niego z przekonaniem, że ma On moc mnie uzdrowić, oczyścić, przywrócić sens życia? A może trudniejsze jest dać o tym uzdrowieniu świadectwo, pokazać swoim życiem, jak wielkiej łaski dostąpiłem? Co jest trudniejsze?

Co Jezus sobie wyobrażał, gdy mówił stanowczo Jairowi, by nikt nie dowiedział się o wskrzeszeniu jego córki? Przecież wiemy, że Jezusowi zmierzającemu do domu przełożonego synagogi towarzyszył tłum. Co więcej, po tym, gdy po drodze Jezus uzdrowił kobietę cierpiącą na krwotok, ludzi było pewnie jeszcze więcej i każdy z nich z fascynacją i zachwytem śledził najmniejszy gest Mistrza, z uwagą słuchał każdego słowa wypowiedzianego przez Niego. Nie było więc możliwe, żeby nie zauważono momentu, gdy do Jaira przyszli posłańcy ze smutnymi wieściami o śmierci jego córki, na co Jezus wypowiedział słynne słowa: "Nie bój się, wierz tylko" (Mk 5,36) i nie pozwolił nikomu iść dalej ze sobą z wyjątkiem Piotra, Jana i Jakuba. Jakby tego było mało, także w domu Jaira wszyscy wiedzieli, co się stało, i wyśmiewali Jezusa, gdy mówił, że dziewczynka tylko śpi. Potencjalnych świadków wskrzeszenia było więc mnóstwo.

Trwajcie w karności!

Tak zachęca autor Listu do Hebrajczyków. Pokazując, że Bóg dopuszcza karcenie, dyscyplinę, różne trudności nie po to, by zniszczyć, tylko by doprowadzić do rozwoju.

„Jeszcze nie opieraliście się aż do przelewu krwi, walcząc przeciw grzechowi”.

Niesamowicie mnie dotknęły te słowa. Wiele razy czytałem wcześniej List do Hebrajczyków, ale nigdy nie zwróciłem uwagi na ten werset. Co tak naprawdę zrobiłem, żeby walczyć i zwyciężyć walkę ze swoim grzechem? Na ile radykalne kroki podjąłem, żeby się to udało? Z czego byłem gotów zrezygnować, żeby wygrać? Czy aż do przelewu krwi?

Ludzie z Nazaretu myśleli, że już wszystko wiedzą o „Synu Maryi, bracie Jakuba, Judy i Szymona”. Ich nieprzychylne nastawienie do Jezusa nie pozwoliło im otworzyć swoich serc na Bożą Miłość. Nie chcieli przyjąć Słowa Bożego, choć dziwili się mądrości i cudom, które czynił Syn Maryi w ich obecności. Jednak nie było w nich aż tak silnej wiary, aby porzucić wszystkie swoje uprzedzenia, oceny czy osądy i zawierzyć Bożej Miłości, którą jest sam Jezus.

Pan Jezus działa cuda teraz, dziś! Tak jak działał kiedyś, gdy uzdrowił córeczkę przełożonego synagogi. Ty i ja możemy Go prosić, o co tylko chcemy. Możemy zwracać się o zdrowie dla Mamy i Taty, dla Babci i Dziadka, dla tych wszystkich, którzy tego potrzebują. Pan Jezus słucha i pomaga. Módl się dziś, jutro i nie ustawaj w prośbach do Pana Boga.