Uwierzyć i ufać

Środa, Święto św. Tomasza, apostoła (3 lipca), rok II, J 20,24-29

Tomasz, jeden z Dwunastu, zwany Didymos, nie był razem z nimi, kiedy przyszedł Jezus. Inni więc uczniowie mówili do niego: «Widzieliśmy Pana!». Ale on rzekł do nich: «Jeżeli na rękach Jego nie zobaczę śladu gwoździ i nie włożę palca mego w miejsce gwoździ, i ręki mojej nie włożę w bok Jego, nie uwierzę». A po ośmiu dniach, kiedy uczniowie Jego byli znowu wewnątrz domu i Tomasz z nimi, Jezus przyszedł, choć drzwi były zamknięte, stanął pośrodku i rzekł: «Pokój wam!» Następnie rzekł do Tomasza: «Podnieś tutaj swój palec i zobacz moje ręce. Podnieś rękę i włóż w mój bok, i nie bądź niedowiarkiem, lecz wierzącym». Tomasz w odpowiedzi rzekł do Niego: «Pan mój i Bóg mój!» Powiedział mu Jezus: «Uwierzyłeś dlatego, że Mnie ujrzałeś? Błogosławieni, którzy nie widzieli, a uwierzyli».

 

CCiężko jest nam uwierzyć i ufać w najtrudniejszych momentach naszego życia. Wtedy zazwyczaj popełniamy najwięcej błędów, gdyż brakuje nam Chrystusowego pokoju. Dlatego musimy sobie uświadomić, że Jezus każdego dnia mówi do nas" pokój wam", bo wie, że bez Jego łaski nie jesteśmy Go w stanie rozpoznać. Dlatego prośmy Pana na modlitwie o łaskę przyjęcia Jego pokoju.