Veni, Sancte Spiritus!

Niedziela, Niedziela Zesłania Ducha Świętego, rok A, J 20,19-23

Wieczorem w dniu zmartwychwstania, tam gdzie przebywali uczniowie, choć drzwi były zamknięte z obawy przed Żydami, przyszedł Jezus, stanął pośrodku i rzekł do nich: «Pokój wam!» A to powiedziawszy, pokazał im ręce i bok. Uradowali się zatem uczniowie, ujrzawszy Pana. A Jezus znowu rzekł do nich: «Pokój wam! Jak Ojciec Mnie posłał, tak i Ja was posyłam». Po tych słowach tchnął na nich i powiedział im: «Weźmijcie Ducha Świętego! Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są im zatrzymane».

 

Duch Święty jest imieniem własnym jednej z trzech Osób Boskich, odsłonionym nam przez Jezusa Chrystusa. Wylanie Ducha Świętego na pierwszych chrześcijan staje się początkiem życia Kościoła. Pierwsi uczniowie, chrześcijanie, przyjęli słowa przymierza Jezusowego wobec Boga, oddali chwałę Odkupicielowi i poddali się kierownictwu Ducha Bożego.

W Ewangelii według św. Jana Jezus po zmartwychwstaniu ukazuje się trzy razy. Pierwsza ujrzy Pana Maria Magdalena. Następnie Jezus ukazuje się dziesięciu Apostołom w zamkniętym Wieczerniku. Wreszcie Zmartwychwstały spotka Piotra nad jeziorem Genezaret. W dniu zmartwychwstania Jezus daje swoim uczniom Ducha Świętego. Święty Jan w tym opisie chce jakby podkreślić prawdę, że Duch Święty przychodzi wraz ze Zmartwychwstałym i wiarą w Niego. 

Podczas tego spotkania Jezus pozostawia Kościołowi również podstawy sakramentu pokuty: „Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są im zatrzymane”. Według słów Jezusa sakrament pokuty dokonuje podwójnego cudu: po pierwsze człowiek staje się nowym stworzeniem, a po drugie człowiek staje się wolny. Zatrzymanie grzechów wyraża się słowem „krateo”, oznaczającym pozostawanie w więzieniu. Każdy, kto nie poddaje się działaniu Ducha Świętego, zostaje więźniem swojego grzechu.

Duch, którego otrzymują Apostołowie, sprawia, iż w Jego imię Jezus gładzi i odpuszcza ludzkie grzechy. Na tym polega dar nowego życia i nadzieja wierzących. Duch Święty usprawiedliwia grzeszników. Więc szczególnie dzisiaj niech wybrzmią słowa: „Veni, Sancte Spiritus, et emitte caelitus, lucis Tuae radium… (Przybądź, Duchu Święty, spuść z niebiosów wzięty, światła Twego strumień…).