Ważne przesłanie

Maryja wybrała się i poszła z pośpiechem w góry do pewnego miasta w pokoleniu Judy. Weszła do domu Zachariasza i pozdrowiła Elżbietę. Gdy Elżbieta usłyszała pozdrowienie Maryi, poruszyło się dzieciątko w jej łonie, a Duch Święty napełnił Elżbietę. Wydała ona okrzyk i powiedziała: «Błogosławiona jesteś między niewiastami i błogosławiony jest owoc Twojego łona. A skądże mi to, że Matka mojego Pana przychodzi do mnie? Oto skoro głos Twego pozdrowienia zabrzmiał w moich uszach, poruszyło się z radości dzieciątko w moim łonie. Błogosławiona jesteś, któraś uwierzyła, że spełnią się słowa powiedziane Ci od Pana». Wtedy Maryja rzekła: «Wielbi dusza moja Pana, i raduje się duch mój w Bogu, moim Zbawcy. Bo wejrzał na uniżenie swojej służebnicy. Oto bowiem odtąd błogosławić mnie będą wszystkie pokolenia. Gdyż wielkie rzeczy uczynił mi Wszechmocny. święte jest Jego imię, A Jego miłosierdzie z pokolenia na pokolenie nad tymi, co się Go boją. Okazał moc swego ramienia, rozproszył pyszniących się zamysłami serc swoich. Strącił władców z tronu, a wywyższył pokornych. Głodnych nasycił dobrami, a bogatych z niczym odprawił. Ujął się za swoim sługą, Izraelem, pomny na swe miłosierdzie. Jak przyobiecał naszym ojcom, Abrahamowi i jego potomstwu na wieki». Maryja pozostała u niej około trzech miesięcy; potem wróciła do domu.

Kochane Dzieciaki!
Dziś w Ewangelii słyszymy słowa wypowiedziane przez Maryję: „Wielbi dusza moja Pana”. Przyzwyczajeni jesteśmy do ich słuchania i tak naprawdę nie zwracamy uwagi na ich znaczenie, choć zawierają w sobie jakże ważne przesłanie dla każdego z nas. Magnificat oznacza dosłownie „czynić wielkim”. Maryja czyni wielkim Pana, stawia Boga na pierwszym miejscu, jest przekonana, że Bóg czyni wielkie rzeczy w Jej życiu.

W życiu każdego z nas Bóg także pragnie „uczynić wielkie rzeczy". Pamiętajmy jednak, że wielkie rzeczy mają swój początek w tym, co jest małe. Spróbujmy dzisiaj zauważyć to, co stanowi naszą codzienność, i w tym uwielbić Pana. Podziękujmy Mu za dany nam dzień, za Jego miłość, czułość i przebaczenie, za osoby, które stawia na naszej drodze, za słońce, gwiazdy, kwiaty i śpiew ptaków. Przyzwyczailiśmy się do tego wszystkiego. A Bóg poprzez to, co nas otacza, czyni nam wielkie rzeczy. Spróbujmy wraz z Maryją uwielbiać Pana. Prośmy naszą Matkę o łaskę rozpoczynania każdego dnia od wznoszenia wzroku ku niebu oraz mówienia Bogu tych prostych słów: „Dziękuję! Bądź uwielbiony, Panie! Wielkie rzeczy czynisz w moim życiu!”.

Kochane Dzieciaki, odwagi!
Wielka świętość zaczyna się od małych rzeczy!!!