Wdzięczne nogi

Poniedziałek, Uroczystość Narodzenia Pańskiego, rok B, Iz 52,7-10

Głos! Twoi strażnicy podnoszą głos, razem wznoszą okrzyki radosne, bo oglądają na własne oczy powrót Pana na Syjon. Zabrzmijcie radosnym śpiewaniem, wszystkie ruiny Jeruzalem! Bo Pan pocieszył swój lud, odkupił Jeruzalem. Pan obnażył już swe ramię święte na oczach wszystkich narodów; i wszystkie krańce ziemi zobaczą zbawienie naszego Boga.

Jakiś czas temu usłyszałem w telefonie od jednego z moich znajomych: O jak są pełne wdzięku na górach nogi zwiastuna radosnej nowiny... W pierwszym momencie miałem wrażenie jakby słowa nie pasowały do mnie. Może - myślę - pomylił osobę do której chciał zadzwonić? Lecz dosłownie w chwilę później uświadomiłem sobie, że przecież za każdym razem kiedy głoszę Jezusa, zwiastuję Dobrą Nowinę o Jego przychodzeniu do nas z miłością i pokojem! Tak więc każdy z nas ma "pełne wdzięku nogi" kiedy ogłasza Boże Narodzenie!