Wędrował, nauczał i głosił

Piątek, Św. męczenników Andrzeja Kim Taegon, prezbitera Pawła Chong Hasang i Towarzyszy (20 września), rok I, Łk 8,1-3

Jezus wędrował przez miasta i wsie, nauczając i głosząc Ewangelię o królestwie Bożym. A było z Nim Dwunastu oraz kilka kobiet, które uwolnił od złych duchów i od słabości: Maria, zwana Magdaleną, którą opuściło siedem złych duchów; Joanna, żona Chuzy, zarządcy u Heroda; Zuzanna i wiele innych, które im usługiwały ze swego mienia.

 

Słowa rozpoczynające dzisiejszy fragment Ewangelii są streszczeniem Jezusowej misji. Przez cały czas wędrował, przemierzał odległości, szedł palestyńskimi drogami. Nie szczędził czasu i wysiłku, bo pełniąc wolę Ojca, chciał dotrzeć do wszystkich. Wszystkim chciał przekazać prawdę o Miłującym Ojcu.

Kiedy szedł, nauczał we wszystkich miejscach wszelkimi dostępnymi sposobami. Nauczał, bo zależało Mu na tym, aby wszyscy poznali prawdę o Ojcu, który jest w niebie. Głosił Ewangelię o królestwie, głosił Dobrą Nowinę o Bogu, który chce zbawić, a nie potępić, który dla każdego przygotował miejsce w niebie, który w swoim miłosierdziu chce ratować każdego zagubionego człowieka. W Jego królestwie jest miejsce dla każdego, kto szczerze się nawróci, kto pragnie żyć wartościami królestwa: sprawiedliwością, miłością i pokojem.

Mówi nam dzisiejszy tekst, że Jezus nie był sam. Byli apostołowie, były też i kobiety, które z wdzięczności za uwolnienie od zła szły i służyły Jezusowi i apostołom pomocą. Mówi Ewangelia, że „usługiwały im ze swego mienia”.

To wskazanie dla nas, którzy słuchając Słowa Bożego, chcemy Słowem się karmić i naśladować Pana naszego i Boga. Niech dzisiejszy fragment będzie zachętą do nieustraszonego apostolstwa. Dajmy odważne świadectwo Prawdzie – nauczajmy, głośmy słowem i przykładem życia. Odważnie idźmy tam, gdzie ludzie czekają na Dobrą Nowinę. Idźmy, głośmy, nauczajmy jak On. Bądźmy blisko Jezusa, jak apostołowie. Jak wspomniane kobiety nośmy w sercu wdzięczność za każde, najmniejsze nawet, od Boga otrzymane dobro. Nie żałujmy czasu. Użyjmy wszelkich możliwości serca i umysłu. Dzielmy się wszystkim ze swego mienia, aby tylko wzrastało na ziemi Królestwo Boże.

Modlimy się codziennie: „Przyjdź Królestwo Twoje”. Obok modlitwy ofiarujmy swoją współpracę, aby Jego Królestwo wzrastało w sercach i społeczeństwie.