Wewnętrzny spokój

Wtorek, V Tydzień Wielkanocny, rok II, J 14,27-31a

Jezus powiedział do swoich uczniów: «Pokój zostawiam wam, pokój mój daję wam. Nie tak jak daje świat, Ja wam daję. Niech się nie trwoży serce wasze ani się nie lęka. Słyszeliście, że wam powiedziałem: Odchodzę i przyjdę znów do was. Gdybyście Mnie miłowali, rozradowalibyście się, że idę do Ojca, bo Ojciec większy jest ode Mnie. A teraz powiedziałem wam o tym, zanim to nastąpi, abyście uwierzyli, gdy się to stanie. Już nie będę z wami wiele mówił, nadchodzi bowiem władca tego świata. Nie ma on jednak nic swego we Mnie. Ale niech świat się dowie, że Ja miłuję Ojca i że tak czynię, jak Mi Ojciec nakazał».

 

Kochani!

Wiecie zapewne, że Pokój Boży jest darem z nieba. Słowa Pana Jezusa „Pokój zostawiam wam, pokój mój daję wam” są powtarzane każdego dnia w czasie Eucharystii w obrzędzie Komunii Świętej. Oznacza to, że chrześcijanin jest człowiekiem niosącym Boży Pokój.

Lekarstwem na niepokój, który nas trapi, jest zawsze pokój, ale również potrzebna jest ufność wobec Boga. Każdy z nas pragnąłby żyć w pokoju zewnętrznym, ale i tym wewnętrznym, który związany jest z naszym sercem. Serce daje satysfakcję z życia, zaś pokój wewnętrzną siłę, która umacnia nas w tym, co robimy. Pokój ma coś z raju, gdzie chcemy ulokować nasze serce.

Wszyscy, którzy ufają Bogu, nie mają się czego lękać. On zawsze chce naszego dobra.

ZADANIE DLA CIEBIE NA DZIŚ:

Pokój rodzi się w sercach ludzi. Pamiętaj, że Ty również jesteś odpowiedzialny za budowanie pokoju. Ułóż wraz z rodzicami krótką modlitwę z prośbą o pokój w rodzinie i na świecie.