Wezwanie do życia

Dzisiejsze słowa Jezusa mogą być odpowiedzią na wiele pytań związanych z naszą modlitwą. Ileż bowiem w nas wątpliwości, czy Bóg nas w ogóle słucha, czy widzi nasze potrzeby, a co za tym idzie, czy jest w stanie na nie w ogóle odpowiedzieć. Krótko mówiąc, czy Bóg wysłuchuje naszych modlitw? Nosząc w sobie głęboko ukryte zwątpienie, niepewność i lęk o to, czy zostaniemy przez Niego wysłuchani, natarczywie szukamy sposobów na „skuteczne modlitwy”, które miałyby przynieść oczekiwany przez nas efekt niby „skuteczne zaklęcia”.

Jezusowe słowa z dzisiejszej Ewangelii nie tracą nic ze swojej aktualności. Jesteśmy nieustannie zapraszani do odkrywania wyjątkowości Jego osoby i Jego Ewangelii. Szczególnie w tym okresie Wielkiego Postu jest nam dana łaska Ducha Świętego, by móc odkrywać zmartwychwstanie jako wypełnienie wszystkich obietnic i zapowiedzi zbawienia człowieka przez Boga. Jeśli chcemy, aby zmartwychwstanie rozbłysło w naszym życiu swym pełnym blaskiem, to już dzisiaj trzeba rozpalać żar pragnienia odkrywania w Słowie Bożym obecności samego Zbawiciela.

Świadoma wiara zaczyna się wtedy, kiedy w znakach i wydarzeniach, które z pozoru są zwykłymi zdarzeniami, dostrzegamy konkretne wskazania związane z naszym powołaniem. Królowa Estera zrozumiała, jakie możliwości daje jej Bóg. Trudnym momentem naszego podążania za Bogiem jest chwila, kiedy trzeba być wolnym od związania się z sobą, czyli nie mierzyć i nie oceniać miarą własnych oczekiwań. Bohaterka dzisiejszego czytania modli się o przyszłość swojego narodu, o przyszłość zgodną z wolą Bożą, za którą warto poświecić własne życie.

Jak dobrze, że Bóg nie zniechęca się Jonaszem, który za pierwszym razem Go nie słucha. Jak dobrze, że Bóg nie daje tylko jednej szansy. Jak dobrze, że się nie zniechęca po pierwszym razie. Jak dobrze, że w Bogu jest: może spróbuję jeszcze raz, może tym razem Mi się uda. Bóg nie tylko jednej szansy.

Czytając dzisiejszą Ewangelię, słyszymy zachętę do proszenia Boga. Aby łatwiej było nam to zrozumieć, Jezus podaje przykłady próśb dzieci i normalne reakcje rodziców. Następnie wskazuje na Boga jako dobrego Ojca – o wiele bardziej wyrozumiałego i szczodrego niż ziemscy rodzice. Bóg chce, abyśmy zwracali się do Niego z naszymi prośbami. Zawsze czeka na naszą uwagę i słowa. Okres Wielkiego Postu sprzyja tym rozmowom i prośbom. Ufając dzisiejszym słowom Jezusa, zwracajmy się do Boga Ojca jak najczęściej.

Czy wierzymy, że Pan Jezus może wszystko? Że jest takim NAJ, że zawsze stoi na pierwszym miejscu? Jeśli tak (a przecież tak jest), to nawet nie przychodzą nam do głowy inne pomysły. Nie musimy szukać nadzwyczajnych rzeczy gdzie indziej, bo mamy wiarę w to, że Pan Jezus jest Bogiem.