Wierność przykazaniom

Jezus powiedział do swoich uczniów: «Jak Mnie umiłował Ojciec, tak i Ja was umiłowałem. Trwajcie w miłości mojej! Jeśli będziecie zachowywać moje przykazania, będziecie trwać w miłości mojej, tak jak Ja zachowałem przykazania Ojca mego i trwam w Jego miłości. To wam powiedziałem, aby radość moja w was była i aby radość wasza była pełna. To jest moje przykazanie, abyście się wzajemnie miłowali, tak jak Ja was umiłowałem. Nikt nie ma większej miłości od tej, gdy ktoś życie swoje oddaje za przyjaciół swoich. Wy jesteście przyjaciółmi moimi, jeżeli czynicie to, co wam przykazuję. Już was nie nazywam sługami, bo sługa nie wie, co czyni jego pan, ale nazwałem was przyjaciółmi, albowiem oznajmiłem wam wszystko, co usłyszałem od Ojca mego. Nie wy Mnie wybraliście, ale Ja was wybrałem i przeznaczyłem was na to, abyście szli i owoc przynosili, i by owoc wasz trwał – aby Ojciec dał wam wszystko, o cokolwiek Go poprosicie w imię moje. To wam przykazuję, abyście się wzajemnie miłowali».

Jesteśmy na progu Wielkiego Postu. Jutro gestem posypania głów popiołem rozpoczniemy szczególny i bardzo ważny okres w życiu każdego ucznia Jezusa. Pewnie wielu z nas podjęło jakieś postanowienia, które mają nam pomóc w przeżyciu tego czasu, mają nam przypominać o potrzebie ciągłego doskonalenia i wzrastania w Bożej łasce.

Bardzo często te nasze postanowienia polegają na rezygnacji z "czegoś". Rezygnujemy z "czegoś" by ograniczyć okazje do zaniedbań, straty czasu no i ograniczyć okazje do grzechu. Staramy się ograniczyć to, co stanowi problem dla nas samych oraz ludzi wokół nas, zwłaszcza dla najbliższych. Nie umniejszając wartości tych postanowień, popatrzmy jednak na dzisiejszą propozycję Jezusa. Prosi nas o trwanie w Jego miłości i o wierność Jego nauce, Jego przykazaniom. Tyle i aż tyle.

To zestawienie absolutnie nie jest przypadkowe, bo miłość to nie górnolotne deklaracje, ale konkret codziennego życia. Każdy z nas winien więc w kontekście własnego życia zapytać o miłość do Jezusa, naszego Nauczyciela i Zbawcy. Każdy z nas winien popatrzeć na własną wierność przykazaniom jak na osobisty dowód miłości Boga i drugiego człowieka. Wierność przykazaniom to również nasza odpowiedź na zaproszenie do przyjaźni z Jezusem. Prośmy więc o umiejętność właściwej oceny naszego życia w świetle Bożej łaski i o odwagę do podjęcia czekających nas wyzwań na drodze wzrastania w Bożej miłości.