Wolność i zależność

Środa, V Tydzień Wielkiego Postu, rok II, J 8,31-42

Odpowiedział im Jezus: Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Każdy, kto popełnia grzech, jest niewolnikiem grzechu. A niewolnik nie przebywa w domu na zawsze, lecz Syn przebywa na zawsze. Jeżeli więc Syn was wyzwoli, wówczas będziecie rzeczywiście wolni. Wiem, że jesteście potomstwem Abrahama, ale wy usiłujecie Mnie zabić, bo nie przyjmujecie mojej nauki. Głoszę to, co widziałem u mego Ojca, wy czynicie to, coście słyszeli od waszego ojca. W odpowiedzi rzekli do Niego: Ojcem naszym jest Abraham. Rzekł do nich Jezus: Gdybyście byli dziećmi Abrahama, to byście pełnili czyny Abrahama. Teraz usiłujecie Mnie zabić, człowieka, który wam powiedział prawdę usłyszaną u Boga. Tego Abraham nie czynił. Wy pełnicie czyny ojca waszego. Rzekli do Niego: Myśmy się nie urodzili z nierządu, jednego mamy Ojca - Boga. Rzekł do nich Jezus: Gdyby Bóg był waszym ojcem, to i Mnie byście miłowali. Ja bowiem od Boga wyszedłem i przychodzę. Nie wyszedłem od siebie, lecz On Mnie posłał.



Jezus mówi, że każdy kto popełnia grzech, jest niewolnikiem grzechu. Jeżeli tak się ze mną dzieje, to w rezultacie tracę mieszkanie u Ojca. Z syna staję się niewolnikiem, który nie pozostaje w domu. Mieszkanie w domu przynależy się tylko synowi.

To zachęta dla mnie, bym pamiętał o tym, że jestem synem mojego Taty. Świadomość Jego miłości uzdalnia mnie do bycia wolnym i do trwania w tej wolności.