Wstań

Piątek, I Tydzień Zwykły, rok I, Mk 2,1-12

Nie mogąc z powodu tłumu przynieść go do Niego, odkryli dach nad miejscem, gdzie Jezus się znajdował, i przez otwór spuścili łoże, na którym leżał paralityk. Jezus, widząc ich wiarę, rzekł do paralityka: Synu, odpuszczają ci się twoje grzechy. A siedziało tam kilku uczonych w Piśmie, którzy myśleli w sercach swoich: Czemu On tak mówi? On bluźni. Któż może odpuszczać grzechy, prócz jednego Boga? Jezus poznał zaraz w swym duchu, że tak myślą, i rzekł do nich: Czemu nurtują te myśli w waszych sercach? Cóż jest łatwiej: powiedzieć do paralityka: Odpuszczają ci się twoje grzechy, czy też powiedzieć: Wstań, weź swoje łoże i chodź? Otóż, żebyście wiedzieli, iż Syn Człowieczy ma na ziemi władzę odpuszczania grzechów - rzekł do paralityka: Mówię ci: Wstań, weź swoje łoże i idź do domu! On wstał, wziął zaraz swoje łoże i wyszedł na oczach wszystkich. Zdumieli się wszyscy i wielbili Boga mówiąc: Jeszcze nigdy nie widzieliśmy czegoś podobnego.

 

Nigdy nie widzieli czegoś podobnego! Tak relacjonuje uzdrowienie paralityka tłum, który był tego świadkiem. To zadziwienie miało kolejne etapy, które warto medytować, aby dzisiejsza perykopa i nas doprowadziła do zadziwienia.

Oto Jezus naucza i słucha go  mnóstwo ludzi , że nie mogli się pomieścić przed drzwiami.

Dalej, paralityk, którego niesie czterech przyjaciół - ich troska, wysiłek, spryt, pomysłowość, aby tylko pomóc choremu.

Jezus, który dostrzega wiarę i mówi zaraz o odpuszczeniu grzechów.

Szemranie faryzeuszy, którzy wiedzą doskonale, że tylko Bóg może odpuszczać grzechy.

Wreszcie świadectwo Jezusowego posłannictwa Mesjańskiego, Jego mocy cudotwórczej, gdy paralityk wstaje i zabierając swe nosze, idzie z radością uzdrowiony na duszy i na ciele.

Bądźmy i my zadziwieni Jezusowym nauczaniem. Słuchajmy Słowa Bożego, bo Ono kształtuje nasze chrześcijańskie postawy. Bądźmy zadziwieni i pomagajmy innym, na różny sposób sparaliżowanym i duchowo i moralnie, i fizycznie, aby spotkali się z Jezusem. Bądźmy zadziwieni i kształtujmy postawę wiary, pomnażajmy ją, prośmy o łaskę wiary, bo tylko ona pozwoli Jezusowi czynić cuda. Bądźmy zadziwieni i prośmy nade wszystko o odpuszczenie grzechów, o uwolnienie nas od paraliżu ducha. Niech leczy nasze sparaliżowane przez egoizm serca.

Słuchajmy, jak Jezus mówi: Wstań!

 

Zobacz >>Aktualności<< Radia Profeto - bieżące informacje o audycjach i transmisjach na naszej antenie.