Wybrani

Sobota, Sobota Wielkanocy, rok II, Mk 16,9-15

 

 Ci jednak słysząc, że żyje i że ona Go widziała, nie chcieli wierzyć. Potem ukazał się w innej postaci dwom z nich na drodze, gdy szli do wsi. Oni powrócili i oznajmili pozostałym. Lecz im też nie uwierzyli. W końcu ukazał się samym Jedenastu, gdy siedzieli za stołem, i wyrzucał im brak wiary i upór, że nie wierzyli tym, którzy widzieli Go zmartwychwstałego. I rzekł do nich: «Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu.

 

My – wybrani przez Jezusa – już tyle razy słyszeliśmy, że Pan zmartwychwstał. Wielu, których Go spotkało po zmartwychwstaniu, mówiło nam, że grób jest pusty, że próżne nasze poszukiwanie w nim ciała Jezusa Chrystusa. Pogrążeni w smutku codzienności nieustannie płaczemy za Nim. Jest jednak nadzieja. Właściwie to pewność, że i do nas przyjdzie Zmartwychwstały.

Zanim sumienie wyrzuci nam brak wiary, Jezus pozdrowi nas słowami - «Pokój wam» i doda «Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu». I dopiero wówczas będziemy mogli stać się apostołami Jezusa, dając świadectwo światu, że Pan prawdziwie zmartwychwstał.