Wyczekiwanie

Piątek, XXXIV Tydzień Zwykły, rok I, Łk 21,29-33

Jezus opowiedział swoim uczniom przypowieść: „Patrzcie na drzewo figowe i na inne drzewa. Gdy widzicie, że wypuszczają pączki, sami poznajecie, że już blisko jest lato. Tak i wy, gdy ujrzycie, że to się dzieje, wiedzcie, iż blisko jest królestwo Boże. Zaprawdę powiadam wam: Nie przeminie to pokolenie, aż się wszystko stanie. Niebo i ziemia przeminą, ale moje słowa nie przeminą”.

 

Chyba nie ma nikogo, kto nie lubi lata. Jest to najbardziej wyczekiwany okres w roku. Można wtedy zapomnieć o szkole, schować książki i zeszyty i odpocząć po ciężkiej nauce w szkole. Wtedy też najczęściej udaje nam się wyjechać całą rodziną na wspólny wypoczynek, odwiedzić długo niewidzianych krewnych lub ciekawe miejsca.

Jednak zanim nadejdzie ten upragniony przez nas moment, przygotowujemy się do niego bardzo starannie, już wcześniej planując, co będziemy robić, bo wiemy, że to od nas zależy, czy będzie to miły i udany czas.

Pan Jezus też oczekuje od nas ciągłej gotowości i wyczekiwania na nadejście królestwa Bożego. Musimy właściwie się do tego przygotować, żyjąc tak, jak On nas uczy. Bo gdy nadejdzie Jego panowanie, to naprawdę będzie prawdziwe „lato” – cały czas będziemy przebywać z najlepszym Przyjacielem – Jezusem.