Wypłyń na głębię

Niedziela, V Tydzień Zwykły, rok C, Łk 5,1-11

Pewnego razu – gdy tłum cisnął się do Jezusa, aby słuchać słowa Bożego, a On stał nad jeziorem Genezaret – zobaczył dwie łodzie stojące przy brzegu; rybacy zaś wyszli z nich i płukali sieci. Wszedłszy do jednej łodzi, która należała do Szymona, poprosił go, żeby nieco odbił od brzegu. Potem usiadł i z łodzi nauczał tłumy. Gdy przestał mówić, rzekł do Szymona: «Wypłyń na głębię i zarzućcie sieci na połów!» A Szymon odpowiedział: «Mistrzu, całą noc pracowaliśmy i nic nie ułowiliśmy. Lecz na Twoje słowo zarzucę sieci». Skoro to uczynili, zagarnęli tak wielkie mnóstwo ryb, że sieci ich zaczynały się rwać. Skinęli więc na współtowarzyszy w drugiej łodzi, żeby im przyszli z pomocą. Ci podpłynęli; i napełnili obie łodzie, tak że się prawie zanurzały. Widząc to, Szymon Piotr przypadł Jezusowi do kolan i rzekł: «Wyjdź ode mnie, Panie, bo jestem człowiekiem grzesznym». I jego bowiem, i wszystkich jego towarzyszy w zdumienie wprawił połów ryb, jakiego dokonali; jak również Jakuba i Jana, synów Zebedeusza, którzy byli wspólnikami Szymona. A Jezus rzekł do Szymona: «Nie bój się, odtąd ludzi będziesz łowił». I wciągnąwszy łodzie na ląd, zostawili wszystko i poszli za Nim.

 

Cudowny połów ryb był znakiem dla rybaków, że Ten, który wypowiada do nich słowa, jest Kimś niezwykłym. Postanowili oddać Mu swoje doczesne życie. Warto zwrócić uwagę na słowa wypowiadane przez Jezusa: „wypłyń na głębię…”. 

Człowiek rzeczywiście musi uświadomić sobie swoją niedoskonałość i małość. Wówczas może dostrzec i zrozumieć wspaniałomyślność Bożą i odpowiedzieć na nią. Tylko z Bożą pomocą gotów jest pójść tam, dokąd Bóg posyła. Przecież On pragnie także do nas skierować słowa: „wypłyń na głębię”. Ze Mną możesz wszystko!