Wzrastać...

" Mówił jeszcze: "Z czym porównamy królestwo Boże lub w jakiej przypowieści je przedstawimy?  Jest ono jak ziarnko gorczycy; gdy się je wsiewa w ziemię, jest najmniejsze ze wszystkich nasion na ziemi.  Lecz wsiane wyrasta i staje się większe od jarzyn; wypuszcza wielkie gałęzie, tak że ptaki powietrzne gnieżdźą się w jego cieniu".

W wielu takich przypowieściach głosił im naukę, o ile mogli [ją] rozumieć. A bez przypowieści nie przemawiał do nich. Osobno zaś objaśniał wszystko swoim uczniom.
Jezus głosi Słowo w przypowieściach, aby dotrzeć do wielu prostych ludzi. Ten,  który jest Wcielonym Slowem głosi Słowo, aby zasiać je w sercu człowieka. Tylko swoim uczniom wyjaśniał wszystko osobno, aby mieli głębsze poznanie prawdy i moc Jego Ducha do głoszenia innym.
Może dziś  i Ciebie Jezus chce przyłączyć do grona swych uczniów, aby wgłębiać  Cię w tajemnicę  Jego Królestwa i uzdolnić Twe serce do gloszenia Jego Slowa?
Królestwo Boże pośród Was jest, jest w Tobie, w najgłębszych zakątkach Twego serca, czy TY o tym wiesz?  
W tej Ewangelii Jezus porównuje Królestwo Boże do nasienia rzuconego w ziemię jak i do ziarnka gorczycy. Jedno jak i drugie wyrasta i przynosi owoc. Z czegoś „maleńkiego” wyrasta coś bardzo wielkiego – rozmiarami nieporównywalnego i jednocześnie  „jedno” pomnaża sie na bardzo wiele, a caly ten proces wzrostu dokonuje się w pewien tajemniczy sposób dniem i nocą, podczas snu i czuwania...jednym slowem nieustannie.
Podobnie jest w naszym życiu. To maleńkie ziarnko wiary, nadziei i miłości – to Nowe Życie Boże zasiane w momencie chrztu, wzrasta w sercu człowieka w sposób przerastający ludzkie rozumowanie. To od tego momentu Trójca Św. zamieszkuje najglebsze tajniki naszej duszy. To tu jest Jej Krolestwo. W swojej madrosci  milosierna ręka Ojca czuwa nad naszym życiem  czy jesteśmy  tego świadomi czy też nie.
Jezus, Odwieczny Król, pragnie wzrostu swojego królestwo w sercu każdego z nas i pośród nas, a królestwo Jezusa nie jest z tego swiata(Jn 18,36). Królestwo Jezusa jest Królestwem  cichych i pokornych serc , królestwem kochąjacych Ojca i pełniacych Jego wole.
Jezus poprzez swoje życie ukazuje nam, ze wzrost ziarna dokonuje sie poprzez „schodzenie w dól”, poprzez droge pokory i poddania sie woli Bożej aż po Krzyż. Po nim nastepuje Zmartwychwstanie. Jest to zaproszenie do stawania sie coraz mniejszym, aby to Bóg brał coraz wiecej miejsca w naszym życiu, aby To On sam w nas wzrastał,  aby prowadził nas według swoich zamiarów w naszej codzinności. Czesto zdarza sie że sami układamy plany na nasze życie i  czynimy sie niejednokrotnie panami naszego życia.  Wchodzimy w rozne grzechy, ktore sprawiaja ze zasiane w nas ziarno usycha.Dlatego  Bog, dla naszego wiekszego dobra dopuszcza niekiedy doswiadczenia, ktore niejako krzyżuja nasze plany, aby wprowadzic nas na drogę Bożych planów względem nas. Te rożne sytuacje,a zwlasza te trudne, często  po ludzku nie do rozwiazania „motywują” nas  do powrotu, do poglębienia  wiary, do większego zaufania Bogu, zdania sie zupelnie na Niego.  Czlowiek sam z siebie nic uczynić nie może. To Duch Swiety dokonuje wzrostu i utrzymuje nas przy życiu. Współpracujac  z Jego  łaską przyspiesza  się wzrost Królestwa Bożego  w nas.
Dlatego pozwólmy się prowadzić  Duchowi  Świetęmu , szukając najpierw królestwa Bożego, aby ziarno wiary zasiane w naszym sercu przynioslo obfity plon na życie wieczne.