Zakochać się w Bogu

Piątek, Św. Bernarda, opata i doktora Kościoła (20 sierpnia), rok I, Mt 22,34-40

Gdy faryzeusze posłyszeli, że zamknął usta saduceuszom, zebrali się razem, a jeden z nich, uczony w Prawie, wystawiając Go na próbę, zapytał: «Nauczycielu, które przykazanie w Prawie jest największe?».. On mu odpowiedział: «„Będziesz miłował Pana Boga swego całym swoim sercem, całą swoją duszą i całym swoim umysłem”. To jest największe i pierwsze przykazanie. Drugie podobne jest do niego: „Będziesz miłował swego bliźniego jak siebie samego”. Na tych dwóch przykazaniach zawisło całe Prawo i Prorocy».

 

„Godzien miłości jest nasz Bóg Wszechmogący…”

Zakochać się w Bogu, pragnąć Go z całego serca, całej duszy i ze wszystkich sił, szukać Go dniem i nocą, tęsknić za Nim, myśleć o Nim nieustannie, marzyć o Nim, o życiu w Nim i z Nim, pamiętać o niebie, pragnąć prawdy i tylko prawdy, pokoju i miłości…

Jakże nasze życie byłoby cudowne, gdyby każde ludzkie serce wypełnione było tymi pragnieniami, tęsknotami, uczuciami, a codzienność konkretnymi czynami miłości, które wypływałyby z pragnień i tęsknot serca. Jaka byłaby harmonia i piękno ludzkiego życia! Wtedy miłość samego siebie byłaby prawdziwa, wypływałaby z prawdy o sobie i o Bogu. Bo kiedy prawdziwie kocha się Boga, kocha się też siebie – stworzonego z miłości, na obraz i podobieństwo Boga. Kocha się siebie zarówno z własną słabością i grzechem, jak i z własnymi talentami i darami otrzymanymi od Pana. Akceptuje się własne życie takim, jakie jest.

A kiedy kocha się Boga i siebie, miłość do bliźniego wypływa sama z siebie. Kocha się bliźniego Bożą miłością, patrzy na niego Bożym spojrzeniem, usprawiedliwia się jego czyny i przebacza Bożym przebaczeniem i Bożym miłosierdziem. W takiej miłości, opartej na miłości miłosiernej i ukrzyżowanej Jezusa, życie staje się „niebem na ziemi”, staje się życiem szczęśliwym, życiem błogosławionym... I do takiego życia zaprasza nas dzisiejsze Słowo.

Jezu! Daj nam odwagę tak żyć! Proszę, daj nam święte pragnienie kochania Cię ponad wszystko! Proszę, daj nam Ducha Świętego, aby uzdolnił nas do pozostawienia wszystkiego, co oddala nas od Twojej miłości, aby obdarzył nas gorącym pragnieniem miłowania Ciebie i drugiego człowieka. Jezu, obyś zawsze był na pierwszym miejscu w naszym życiu, w moim życiu. Niech nikt i nic przenigdy nie odłączy mnie od Ciebie! Jezu, kocham Cię i ufam Tobie!