Zapytanie

Piątek, II Tydzień Wielkiego Postu, rok I, Rdz 37,3-4.12-13a.17b-28

Kiedy bracia Józefa poszli paść trzody do Sychem, Izrael rzekł do niego: Wiesz, że bracia twoi pasą trzodę w Sychem. Chcę cię więc posłać do nich. Józef zatem udał się za swymi braćmi i znalazł ich w Dotain. Oni ujrzeli go z daleka i zanim się do nich zbliżył, postanowili podstępnie go zgładzić, mówiąc między sobą: Oto nadchodzi ten, który miewa sny! Teraz zabijmy go i wrzućmy do którejkolwiek studni, a potem powiemy: Dziki zwierz go pożarł. Zobaczymy, co będzie z jego snów! Gdy to usłyszał Ruben, [postanowił] ocalić go z ich rąk; rzekł więc: Nie zabijajmy go! I mówił Ruben do nich: Nie doprowadzajcie do rozlewu krwi. Wrzućcie go do studni, która jest tu na pustkowiu, ale ręki nie podnoście na niego. Chciał on bowiem ocalić go z ich rąk, a potem zwrócić go ojcu. Gdy Józef przybył do swych braci, oni zdarli z niego jego odzienie - długą szatę z rękawami, którą miał na sobie. I pochwyciwszy go, wrzucili do studni: studnia ta była pusta, pozbawiona wody. Kiedy potem zasiedli do posiłku, ujrzeli z dala idących z Gileadu kupców izmaelskich, których wielbłądy niosły wonne korzenie, żywicę i olejki pachnące; szli oni do Egiptu. Wtedy Juda rzekł do swych braci: Cóż nam przyjdzie z tego, gdy zabijemy naszego brata i nie ujawnimy naszej zbrodni? Chodźcie, sprzedamy go Izmaelitom! Nie zabijajmy go, wszak jest on naszym bratem! I usłuchali go bracia. I gdy kupcy madianiccy ich mijali, wyciągnąwszy spiesznie Józefa ze studni, sprzedali go Izmaelitom za dwadzieścia [sztuk] srebra, a ci zabrali go z sobą do Egiptu.

 

Czy zdajesz sobie sprawę, że masz krótki wzrok? Co  pomyślałbyś, będąc na miejscu Józefa? Gdzie jest Bóg, że mnie tak ukarał?  A On tylko czeka, byś powierzył się Jemu - a zdarzą się rzeczy, których nigdy sam  nie zobaczyłbyś. Pozwól się poprowadzić, dziękuj za to, co masz, a zaczną się dziać niesamowite rzeczy. 

Jesteśmy w parafii po rekolekcjach, co z tego wyniknie, ja jeszcze nie widzę.  Jestem wdzięczny Bogu i pozostawiam Mu  przyszłość. Warto często mówić Bogu - " niech będą dzięki".

 

Przeczytaj również >>W Wielki Post z procą w ręce<< - Eweliny Gładysz.