Zatroskany Bóg

Piątek, II Tydzień Wielkiego Postu, rok II, Mt 21,33-43.45-46

Ale rolnicy chwycili jego sługi i jednego obili, drugiego zabili, trzeciego zaś ukamienowali. Wtedy posłał inne sługi, więcej niż za pierwszym razem, lecz i z nimi tak samo postąpili. W końcu posłał do nich swego syna, tak sobie myśląc: Uszanują mojego syna. Lecz rolnicy zobaczywszy syna mówili do siebie: To jest dziedzic; chodźcie zabijmy go, a posiądziemy jego dziedzictwo. Chwyciwszy go, wyrzucili z winnicy i zabili. Kiedy więc właściciel winnicy przyjdzie, co uczyni z owymi rolnikami? Rzekli Mu: Nędzników marnie wytraci, a winnicę odda w dzierżawę innym rolnikom, takim, którzy mu będą oddawali plon we właściwej porze. Jezus im rzekł: Czy nigdy nie czytaliście w Piśmie: Właśnie ten kamień, który odrzucili budujący, stał się głowicą węgła. Pan to sprawił, i jest cudem w naszych oczach. Dlatego powiadam wam: Królestwo Boże będzie wam zabrane, a dane narodowi, który wyda jego owoce. Arcykapłani i faryzeusze, słuchając Jego przypowieści, poznali, że o nich mówi. Toteż starali się Go pochwycić, lecz bali się tłumów, ponieważ miały Go za proroka.

 

Dzisiaj Pan Jezus w swojej przypowieści przedstawia nam historię narodu wybranego - Izraela. Winnica, to Ziemia Obiecana, gospodarz, to Bóg, a rolnicy, to cały Izrael. To temu narodowi Bóg powierza Ziemię Obiecaną, ma dla nich plan, który objawia przez wszystkich proroków, zaczynając od Abrahama. Bóg cały czas posyłał do Swojego Narodu sługi, czyli proroków, aby pomóc Narodowi w drodze do zbawienia. Niestety naród ten nie zawsze chciał żyć w zgodzie z nakazami Boga i często sprzeniewierzał się Jego nauce i odrzucał ją. I wtedy Bóg wysłał swojego Syna, który miał głosić zbawienie już nie tylko Izraelowi, ale całej ludzkości, wszystkim narodom. Stał się fundamentem Kościoła. 

To ty i ja tworzymy Kościoł. To o ciebie i o mnie troszczy się Bóg, to dla ciebie i dla mnie Bóg przygotował miejsce w Niebie. 

Jesteśmy jak ci rolnicy, którzy mają wspólnie uprawiać Winnicę. Tylko jakim jestem pracownikiem Winnicy Pana, czy buduję na właściwym fundamencie – na Chrystusie?