Zaufała calkowicie Bożym planom..

Nie bój się, Maryjo, znalazłaś bowiem łaskę u Boga. Oto poczniesz i porodzisz Syna, któremu nadasz imię Jezus. Będzie On wielki i będzie nazwany Synem Najwyższego, a Pan Bóg da Mu tron Jego praojca, Dawida. Będzie panował nad domem Jakuba na wieki, a Jego panowaniu nie będzie końca. Na to Maryja rzekła do anioła: Jakże się to stanie, skoro nie znam męża? Anioł Jej odpowiedział: Duch Święty zstąpi na Ciebie i moc Najwyższego osłoni Cię. Dlatego też Święte, które się narodzi, będzie nazwane Synem Bożym. A oto również krewna Twoja, Elżbieta, poczęła w swej starości syna i jest już w szóstym miesiącu ta, która uchodzi za niepłodną. Dla Boga bowiem nie ma nic niemożliwego. Na to rzekła Maryja: Oto Ja służebnica Pańska, niech Mi się stanie według twego słowa! Wtedy odszedł od Niej anioł.

         Małe miasteczko na północy Galilei przed ponad dwoma tysiącami lat. Jego miszkańcy, skromni pobożni Żydzi, wsród nich dwoje młodych ludzi Józef i Maryja. Dopiero co zaręczeni, on już przygotowujący się do roli męża i ojca ona 14- letnia dziewczyna. Pewnie mysleli o swoim domu  wykopanym w ziemi -jak większość w ówczesnym Nazaret, o potomstwie , o pracy -słowem układali plany na przyszłość. Objawienie Gabriela musiało być dla nich obojga totalnym zaskoczeniem. 

       Jestem przekonany, że po ludzku była przerażona Jego słowami i przedstawioną przez Niego perspektywą. Oto Ona , młodziutka Miriam, czekająca, jak wiele pokoleń Izraelitów na przyjście Króla, ma zostać jego matką. Niepojęte: nie ma jeszcze męża, nie obcowała z żadnym mężczyzną, a mimo to pocznie syna. Co powiedzą bliscy , sąsiedzi , jak zareaguje on – Józef ? Sadzę, że mimo szeregu pytań zadanych Aniolowi i jego wyjaśnień przyszła Matka Zbawiciela niewiele wówczas rozumiała. A jednak uwierzyła i zaufała w ten wywracający Jej dotychczasowe życie do góry nogami Boży Plan i w swoim posłuszenstwie powiedziała TAK! Zdanie: “Oto ja służebnica Pana Mojego (..)” bezgranicznie podrządkowało od tego momentu życie Miriam Boskiej Tajemnicy.

       W dzień Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny próbuję zrozumieć, że Pan Bog wobec każdego z nas ma swój plan. On, który zna nas z imienia, zanim ukształtowaliśmy się w łonie matek w całym swojej subtelności i szacunku przygotowuje nas i oczekuje wiary w Jego zamysły.

      Maryjo! Dopomóż tak zaufać Panu, jak Ty zaufałaś, nawet za cenę całkowitego zburzenia naszych wizji. Naucz nas rozpoznać Jego głos w naszych życiowych wyborach, jak Ty rozpoznałaś, bo tylko tak Bóg czyni wielkie rzeczy!

Inne komentarze Oli i Pawła