Zaufanie

Jezus znowu ukazał się nad Jeziorem Tyberiadzkim. A ukazał się w ten sposób: Byli razem Szymon Piotr, Tomasz, zwany Didymos, Natanael z Kany Galilejskiej, synowie Zebedeusza oraz dwaj inni z Jego uczniów. Szymon Piotr powiedział do nich: «Idę łowić ryby». Odpowiedzieli mu: «Idziemy i my z tobą». Wyszli więc i wsiedli do łodzi, ale tej nocy nic nie ułowili. A gdy ranek zaświtał, Jezus stanął na brzegu. Jednakże uczniowie nie wiedzieli, że to był Jezus. A Jezus rzekł do nich: «Dzieci, macie coś do jedzenia?». Odpowiedzieli Mu: «Nie». On rzekł do nich: «Zarzućcie sieć po prawej stronie łodzi, a znajdziecie». Zarzucili więc i z powodu mnóstwa ryb nie mogli jej wyciągnąć. Powiedział więc do Piotra ów uczeń, którego Jezus miłował: «To jest Pan!». Szymon Piotr, usłyszawszy, że to jest Pan, przywdział na siebie wierzchnią szatę – był bowiem prawie nagi – i rzucił się wpław do jeziora. Pozostali uczniowie przypłynęli łódką, ciągnąc za sobą sieć z rybami. Od brzegu bowiem nie było daleko – tylko około dwustu łokci. A kiedy zeszli na ląd, ujrzeli rozłożone ognisko, a na nim ułożoną rybę oraz chleb. Rzekł do nich Jezus: «Przynieście jeszcze ryb, które teraz złowiliście». Poszedł Szymon Piotr i wyciągnął na brzeg sieć pełną wielkich ryb w liczbie stu pięćdziesięciu trzech. A pomimo tak wielkiej ilości sieć nie rozerwała się. Rzekł do nich Jezus: «Chodźcie, posilcie się!». Żaden z uczniów nie odważył się zadać Mu pytania: «Kto Ty jesteś?», bo wiedzieli, że to jest Pan. A Jezus przyszedł, wziął chleb i podał im – podobnie i rybę. To już trzeci raz Jezus ukazał się uczniom od chwili, gdy zmartwychwstał.

Po śmierci Jezusa Jego uczniowie są rozbici, smutni. Mimo że Jezus zmartwychwstał, do nich nie dociera jeszcze wszystko to, co im przekazał. W dzisiejszej Ewangelii dowiadujemy się, że Jezus już trzeci raz przychodzi do swoich uczniów. Nawet codzienna praca Apostołów – łowienie ryb – staje się trudna i przyprawiająca o smutek. Właśnie w momencie tego trudu i poczucia beznadziei Jezus przychodzi z pocieszeniem – radzi, aby po raz kolejny zarzucić sieć. I dzieje się coś niesamowitego. Tam, gdzie nie było ryb, a uczniowie byli przekonani, że już ich nie złowią, nagle pojawiają się ogromne ich ilości. Mimo zwątpienia i przekonania, że nic z tego nie będzie, dzięki zaufaniu słowom Jezusa, udaje się złowić ogromną ilość ryb. 

Nagrodą za zaufanie staje się przebywanie z Jezusem i wspólna z Nim uczta.