Zawierzyć

Czwartek, Uroczystość Najświętszej Maryi Panny, Królowej Polski, rok B, J 19,25-27

Obok krzyża Jezusa stały: Matka Jego i siostra Matki Jego, Maria, żona Kleofasa, i Maria Magdalena. Kiedy więc Jezus ujrzał Matkę i stojącego obok Niej ucznia, którego miłował, rzekł do Matki: "Niewiasto, oto syn Twój". Następnie rzekł do ucznia: "Oto Matka twoja". I od tej godziny uczeń wziął Ją do siebie.

 

Jezus na krótko przed śmiercią powierza Janowi swoją Matkę. Natomiast Maryi – swego umiłowanego ucznia. W tym geście przekazania (powierzenia) dostrzegamy źródło naszej bliskości z Maryją, Matką Jezusa. Tam na Kalwarii Jan był niejako naszym przedstawicielem. Na mocy tego, co dokonało się pod krzyżem, Maryja staje się opiekunką rodzącego się Kościoła – Wspólnoty uczniów Chrystusa. Także naszą opiekunką i królową.

Uroczystość NMP Królowej Polski, którą przeżywamy, daje nam sposobność do rozważenia tej szczególnej więzi, jaka łączy nas z Matką Najświętszą. Z Tą „co Jasnej broni Częstochowy i w Ostrej świeci Bramie”. Pragniemy dziś uwielbiać Boga za ogrom łask wysłużonych nam Polakom w ciągu wieków przez Bogurodzicę. Na dodatek uświadamiamy sobie tak dobitnie, iż to wszystko zaczęło się od Chrztu Polski, który w tym roku uroczyście wspominamy.

Poprzez modlitwę do Najświętszej Panienki, nawiedzanie jej sanktuariów i ponawianie aktu oddania realizujemy wciąż pragnienia Pana Jezusa. Istotnie, Maryja tak mocno związana jest z historią naszej Ojczyzny, szczególnie z jej trudnymi dziejami. Jej nieustanna opieka nad nami to realizowanie owego testamentu Jezusa wypowiedzianego z wysokości krzyża. Zechciejmy w tym uroczystym dniu oddać cześć Maryi i „zawierzyć Jej to wszystko, co Polskę stanowi”.