Zawołanie
Poniedziałek, XXXII Tydzień Zwykły, rok II, Łk 17,1-6
Jeśli brat twój zawini, upomnij go; i jeśli żałuje, przebacz mu. I jeśliby siedem razy na dzień zawinił przeciw tobie i siedem razy zwróciłby się do ciebie, mówiąc: żałuję tego, przebacz mu. Apostołowie prosili Pana: Przymnóż nam wiary. Pan rzekł: Gdybyście mieli wiarę jak ziarnko gorczycy, powiedzielibyście tej morwie: Wyrwij się z korzeniem i przesadź się w morze, a byłaby wam posłuszna.
„Niepodobna, żeby nie przyszły zgorszenia…”. Prawdopodobnie większość z nas wiąże temat zgorszeń z jakimiś środowiskami dalekimi, odległymi, obcymi. Tymczasem Jezus w dzisiejszej Ewangelii ostrzega: ”Uważajcie na siebie”. A więc temat może dotyczyć w jakimś stopniu także nas. Tylko w jakim? „Jeśli brat twój zawini, upomnij go i jeśli żałuje, przebacz mu”.
Dlaczego tak ważne jest to upomnienie? - ponieważ „biada temu, przez którego przyjdą zgorszenia”. Z innego miejsca w Ewangelii wiemy, jakie są konsekwencje zgorszeń (kamień młyński). Jednak nie zawsze to upominanie może przyjść nam łatwo.
„Przymnóż nam wiary – wołają apostołowie w dzisiejszej perykopie. Nam czasem może także tak właśnie trzeba będzie zawołać, aby spełnić obowiązek upomnienia braterskiego. Amen.
Zobacz również - Bp Grzegorz Ryś - Optymizm.