Zbezczeszczone imię

Czwartek, Najśw. Maryi Panny, Królowej (22 sierpnia), rok II, Ez 36,23-28

Tak mówi Pan: «Chcę uświęcić wielkie imię moje, które zbezczeszczone jest pośród ludów, zbezczeszczone przez was pośród nich, i poznają ludy, że Ja jestem Pan, gdy okażę się Świętym względem was przed ich oczami. Zabiorę was spośród ludów, zbiorę was ze wszystkich krajów i przyprowadzę was z powrotem do waszego kraju, pokropię was czystą wodą, abyście się stali czystymi, i oczyszczę was od wszelkiej zmazy i od wszystkich waszych bożków. I dam wam serca nowe i ducha nowego tchnę do waszego wnętrza, zabiorę wam serca kamienne, a dam wam serca z ciała. Ducha mojego chcę tchnąć w was i sprawić, byście żyli według mych nakazów i przestrzegali przykazań, i według nich postępowali. Wtedy będziecie mieszkać w kraju, który dałem waszym przodkom, i będziecie moim ludem, a Ja będę waszym Bogiem».

 

Łatwo zbezcześcić w sobie Boży pokój. Przez grzech tracimy chęć poznawania samych siebie, możemy zagubić się wśród tłumu, stracić tożsamość. Tylko Bóg może nas nie tylko odnowić, ale stworzyć na nowo. Sakrament pokuty jest wypełnieniem proroctwa, które otrzymał Ezechiel. Spowiedź pozwala nam żyć z Bogiem, czyli we właściwy sposób.