Złożyć nadzieję w Panu

Czwartek, Św. Ambrożego, biskupa i doktora Kościoła (7 grudnia), rok II, Iz 26-1-6

Złóżcie nadzieję w Panu na zawsze, bo Pan jest wiekuistą Skałą! Bo On poniżył przebywających na szczytach, upokorzył miasto niedostępne, upokorzył je aż do ziemi, sprawił, że w proch runęło: podepcą je nogi, nogi biednych i stopy ubogich.

 

Czy czasem śpiewam na cześć mojego Boga? Czy umiem docenić i ucieszyć się tym co we mnie zbudował? Złożyć nadzieję w Panu to znaczy również, mieć czas na dziękczynienie.

Bóg wzorowo potrafi dokonać wierności nawet jeśli jestem miastem niedostępnym. Dziękuje Ci Boże, bo nigdy nie pozwolisz abym był bezdomny. W Twoim Sercu jest moje mieszkanie.