Zmienić imię

Czwartek, I Tydzień po Narodzeniu Pańskim, rok II, J 1,35-42

Jan stał wraz z dwoma swoimi uczniami i gdy zobaczył przechodzącego Jezusa, rzekł: «Oto Baranek Boży». Dwaj uczniowie usłyszeli, jak mówił, i poszli za Jezusem. Jezus zaś, odwróciwszy się i ujrzawszy, że oni idą za Nim, rzekł do nich: «Czego szukacie?» Oni powiedzieli do Niego: «Rabbi! – to znaczy: Nauczycielu – gdzie mieszkasz?» Odpowiedział im: «Chodźcie, a zobaczycie». Poszli więc i zobaczyli, gdzie mieszka, i tego dnia pozostali u Niego. Było to około godziny dziesiątej. Jednym z dwóch, którzy to usłyszeli od Jana i poszli za Nim, był Andrzej, brat Szymona Piotra. Ten spotkał najpierw swego brata i rzekł do niego: «Znaleźliśmy Mesjasza» – to znaczy: Chrystusa. I przyprowadził go do Jezusa. A Jezus, wejrzawszy na niego, powiedział: «Ty jesteś Szymon, syn Jana; ty będziesz nazywał się Kefas» – to znaczy: Piotr.

 

Wystarczy słowo, aby uwierzyć, aby komuś pokazać Jezusa. Uczniowie pytają Jezusa, gdzie mieszka. Pan mieszka tam, gdzie chce. On nie ma jednego domu. On jest wszędzie tam, gdzie ludzie tego potrzebują.

Chcesz zobaczyć, gdzie Pan mieszka? Idź za Nim, On Ci pokaże. Ten, kto choć raz wejdzie do domu Pana, już nie będzie chciał go opuścić – tak jak Apostołowie. Oni poszli za Jezusem, zobaczyli, gdzie mieszka, i już na zawsze z Nim zostali.

Jesteś gotowy, drogi bracie i droga siostro, aby zobaczyć, gdzie Pan mieszka? Licz się z tym, że On zmieni całe Twoje życie, nawet imię! Tak jak to zrobił ze św. Piotrem.