Zmienić myślenie

Niedziela, III Tydzień Wielkanocny, rok B, Dz 3,13-15.17-19

Piotr powiedział do ludu: «Bóg Abrahama, Izaaka i Jakuba, Bóg ojców naszych wsławił Sługę swego, Jezusa, wy jednak wydaliście Go i zaparliście się Go przed Piłatem, gdy postanowił Go uwolnić. Zaparliście się Świętego i Sprawiedliwego, a wyprosiliście ułaskawienie dla zabójcy. Zabiliście Dawcę życia, ale Bóg wskrzesił Go z martwych, czego my jesteśmy świadkami. Lecz teraz wiem, bracia, że działaliście w nieświadomości, tak samo jak zwierzchnicy wasi. A Bóg w ten sposób spełnił to, co zapowiedział przez usta wszystkich proroków, że Jego Mesjasz będzie cierpiał. Pokutujcie więc i nawróćcie się, aby grzechy wasze zostały zgładzone».

 

Skazą, którą spowodował pierworodny grzech, jest ludzka przewrotność. Bóg swoje Dziecko obdarza chwałą – człowiek morduje. Sąd uznaje Go za niewinnego – człowiek krzyżuje. Przez zwyczaj coroczny wina mordercy zostaje darowana – Tego, który życie przywracał, uznaje się za łotra i wraz z dwoma umiera. 

Dopóki nie zmienimy myślenia (metanoia – nawrócenie), będziemy pozwalać na jeszcze więcej uwalnianego zła – na panoszenie się Barabasza.